-
1.《招隐二首》 魏晋·左思
杖策招隐士,荒涂横古今。
岩穴无结构,丘中有鸣琴。
白云停阴冈,丹葩曜阳林。
石泉漱琼瑶,纤鳞或浮沉。 -
2.《招隐》 魏晋·左思
杖策招隐士,荒途横古今。
岩穴无结构,丘中有鸣琴。
白云停阴冈,丹葩曜阳林。
石泉漱琼瑶,纤鳞或浮沉。 -
3.《吏隐宜春郡诗十首》 宋·祖无择
吏隐宜春郡,溪山若画图。
纤鳞时自跃,幽鸟静相呼。
晓浪喷寒雨,晴岚锁绿芜。
渔樵本吾事,搔首重踟蹰。 -
4.《送智惠隐住水月禅院》 元·成廷珪
放船直到栖禅处,万顷湖心一径开。
绿树鸟惊风落果,碧潭龙去水生苔。
西岩尊宿传灯在,东海高僧杖锡来。
今夜月明清似水,太空无地著纤埃。 -
5.《初春吏隐堂作》 宋·韩维
微风稍破冻,芳萌亦吐林。
百鸟感春阳,钩輈弄其音。
振策遵城曲,逍遥写烦襟。
爱此堂下石,青润挺琅琳。 -
6.《长安古意》 唐·卢照邻
长安大道连狭斜,青牛白马七香车。
玉辇纵横过主第,金鞭络绎向侯家。
龙衔宝盖承朝日,凤吐流苏带晚霞。
百尺游丝争绕树,一群娇鸟共啼花。 -
7.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
8.《大雨》 唐·杜甫
西蜀冬不雪,春农尚嗷嗷。
上天回哀眷,朱夏云郁陶。
执热乃沸鼎,纤絺成缊袍。
风雷飒万里,霈泽施蓬蒿。 -
9.《书绅诗》 唐·权德舆
和静有真质,斯人称最灵。
感物惑天性,触里纷多名。
祸机生隐微,智者鉴未形。
败礼因近习,哲人自居贞。 -
10.《书绅诗》 唐·权德舆
和静有真质,斯人称最灵。
感物惑天性,触里纷多名。
祸机生隐微,智者鉴未形。
败礼因近习,哲人自居贞。 -
11.《韩十八侍御见示岳阳楼别窦司直诗…自述故足成六十二韵》 唐·刘禹锡
楚望何苍然,曾澜七百里。
孤城寄远目,一写无穷已。
荡漾浮天盖,四环宣地理。
积涨在三秋,混成非一水。 -
12.《山鸡舞石镜》 唐·崔护
庐峰开石镜,人说舞山鸡。
物象纤无隐,禽情只自迷。
景当烟雾歇,心喜锦翎齐。
宛转乌呈彩,婆娑凤欲栖。
何言资羽族,在地得天倪。
应笑翰音者,终朝饮败醯。 -
13.《石淙(一作五淙十首)》 唐·孟郊
岩谷不自胜,水木幽奇多。
朔风入空曲,泾流无大波。
迢递径难尽,参差势相罗。
雪霜有时洗,尘土无由和。 -
14.《寒溪》 唐·孟郊
霜洗水色尽,寒溪见纤鳞。
幸临虚空镜,照此残悴身。
潜滑不自隐,露底莹更新。
豁如君子怀,曾是危陷人。 -
15.《寄吴士矩端公五十韵(此后并江陵士曹时作)》 唐·元稹
昔在凤翔日,十岁即相识。
未有好文章,逢人赏颜色。
可怜何郎面,二十才冠饰。
短发予近梳,罗衫紫蝉翼。 -
16.《山枇杷》 唐·元稹
山枇杷,花似牡丹殷泼血。
往年乘传过青山,正值山花好时节。
压枝凝艳已全开,映叶香苞才半裂。 -
17.《自遣诗三十首》 唐·陆龟蒙
五年重别旧山村,树有交柯犊有孙。
更感卞峰颜色好,晓云才散便当门。
雪下孤村淅淅鸣,病魂无睡洒来清。
心摇只待东窗晓,长愧寒鸡第一声。 -
18.《自遣诗三十首》 唐·陆龟蒙
五年重别旧山村,树有交柯犊有孙。
更感卞峰颜色好,晓云才散便当门。
雪下孤村淅淅鸣,病魂无睡洒来清。
心摇只待东窗晓,长愧寒鸡第一声。 -
19.《山中依韵答刘书记见赠》 唐·李山甫
幽居少人事,三径草不开。
隐几虚室静,闲云入坐来。
至道非内外,讵言才不才。
宝月当秋空,高洁无纤埃。 -
20.《比红儿诗》 唐·罗虬
姓字看侵尺五天,芳菲占断百花鲜。
马嵬好笑当时事,虚赚明皇幸蜀川。
金谷园中花正繁,坠楼从道感深恩。
齐奴却是来东市,不为红儿死更冤。