-
1.《事君尽忠行》 宋·释文珦
为子当尽孝,事君当尽忠。
凡人不知此,斯与犬豕同。
臣子固贞亮,君父或颛蒙。
乃知守忠孝,亦系於遭逢。 -
2.《二风诗·治风诗五篇·至理》 唐·元结
(古有理王,能守清一以致无刑,故为《至理》之诗
一章三韵十二句)
理何为兮,系修文德。
加之清一,莫不顺则。 -
3.《二风诗·治风诗五篇·至理》 唐·元结
(古有理王,能守清一以致无刑,故为《至理》之诗
一章三韵十二句)
理何为兮,系修文德。
加之清一,莫不顺则。 -
4.《水调歌头 显性理 清庵莹子语录卷六案李道纯》 元·李道纯
至道无言说,神功妙莫量。
本来具足,添之无碍减无妨。
不在多闻广学,只要潜通默会,定里细参详。
个中端的意,元不离中黄。 -
5.《赋得涿鹿送丘伯纯还姑苏》 明·刘溥
平生爱访古,走马游四方。
金台南去百余里,乃是涿鹿古战场。
轩辕骑龙上天去,鼎湖何处秋茫茫。
蚩尤死后几千载,青山蜿蜒至今在。 -
6.《是日往观果刻本盖世贤招饮恐客不至故绐尔乃》 明·吴宽
出门骑马踏雪沙,玉堂吏散成空衙。
何人手剪吴江水,而我自眩梁园花。
客居长至叹寂寞,赖有东邻仙李家。
试开泥尊香泼蚁,却笑石本光翻鸦。 -
7.《栗斋巩仲至以元结文集为韵》 宋·戴复古
寻常被酒时,归到急投枕。
为爱次山文,今夜醉忘寝。
伟哉浯溪碑,千载气凛凛。
舂陵贼退篇,少陵犹敛衽。 -
8.《潄玉斋前杂卉皆龙图王至之所植各赋一章凡得》 宋·宋祁
红白相嗣繁,色纯香亦浅。
相对庭户间,俗尚焉能免。 -
9.《满江红 郝仲纯使君守坊州,枉道过予於登封》 元·元好问
往山中,仲纯留兵骑见候,且约别於洛阳。
明日大雨三日,辕辙不可行,行此寄之。
使君以贵胄起家,风流有文词,仕至凤翔治中南山安抚使,先保陕州有功,故篇中及之画戟清香,谁得似、韦郎诗笔。
还又见、从容车骑,待州西北。 -
10.《赴刁景纯招作将进酒呈同会》 宋·梅尧臣
日光如熔金,涌上沧海流。
一朝复一朝,铸出万古愁。
大炉石破碎,世事安得休。
明月只照夜,时时如屈钩。 -
11.《刁景纯期水门再别以风雨不往》 宋·梅尧臣
饯客客未至,明朝当更来。
风雨寻船懒,车马向城回。
乌帽吹觉重,清樽想谁开。
终期江上见,俗礼聊损裁。 -
12.《送刁景纯知会稽》 宋·梅尧臣
前有朱翁子,後经王右军。
至今风俗美,自昔诵歌闻。
秦望临丹戟,耶溪漱白云。
只应丝管去,惊动海鸥群。 -
13.《太一宫祭回马上偶作寄韩德纯道士》 宋·王禹偁
去年暨今夏,承诏祠天神。
昔当摇落时,宫叶红纷纷。
此来芳春暮,宫草青蓁蓁。
三日奉斋洁,百骸祛垢氛。 -
14.《至论吟》 宋·邵雍
民于万物已称珍,圣向民中更出群。
介石不疑何尽日,知几何患未如神。
若无刚果难成善,既有精明又贵纯。
祸福兆时皆有渐,不由天地只由人。 -
15.《和圣俞闻景纯吹笛妓病愈》 宋·韩维
刁侯好事闻当年,至今风韵独依然。
归来不作留滞叹,能出窈窕夸樽前。
前时宾客会清夜,横笛裂玉吹孤园。
新声妙逐柔指变,余响欻与高云连。 -
16.《渔家傲·大道至真无言诘》 元·侯善渊
大道至真无言诘。
韬光退隐藏深密。
保炼元精无走失。
*阴质。
瑞云捧出灵阳日。
照破昏冥威天*。
混然恍惚空中实。
莹净纯白相辅弼。
通真一。
丹书玉笈仙功毕。 -
17.《次韵刁景纯学士将至郡见寄》 宋·苏颂
偃伏声名三十年,当时伦辈有谁前。
曾随贡籍逢标鉴,更向词林接俊躔。
上馆久违牵梦寐,归舟将至想神仙。
襟怀旷达应如旧,迟对清尊一问焉。 -
18.《冬至孟春孟夏季秋四祀上公摄事七首》 隋代·佚名
礼崇神礼,神监孔明。
牲牲博腯,以炰以烹。
声香蠲洁,品物惟精。
锡以纯嘏,享兹至诚。 -
19.《冬至孟春孟夏季秋四祀上公摄事七首》 隋代·佚名
礼崇神礼,神监孔明。
牲牲博腯,以炰以烹。
声香蠲洁,品物惟精。
锡以纯嘏,享兹至诚。 -
20.《宾之初筵》 先秦·佚名
宾之初筵,左右秩秩。
笾豆有楚,殽核维旅。
酒既和旨,饮酒孔偕。
钟鼓既设,举酬逸逸。