-
1.《题长安壁主人》 唐·张谓
世人结交须黄金,黄金不多交不深。
纵令然诺暂相许,终是悠悠行路心。 -
2.《封建论》 唐·柳宗元
天地果无初乎?吾不得而知之也。
生人果有初乎?吾不得而知之也。
然则孰为近?曰:有初为近。
孰明之?由封建而明之也。 -
3.《楞严经偈》 宋·蔡卞
觉海性澄图,图澄觉元妙。
元明照生所,所立照性亡。
迷妄有虚空,依空立世界。
相想澄国土,知觉乃众生。 -
4.《李夫人-鉴嬖惑也》 唐·白居易
汉武帝,初丧李夫人。
夫人病时不肯别,死后留得生前恩。
君恩不尽念未已,甘泉殿里令写真。
丹青画出竟何益, -
5.《邻相反行》 唐·薛逢
东家有儿年十五,只向田园独辛苦。
夜开沟水绕稻田,晓叱耕牛垦塉土。
西家有儿才弱龄,仪容清峭云鹤形。 -
6.《行路难(五首)》 明·王廷陈
北风萧萧雨雪滂,辞我亲友之朔方。
中闺少妇走徬徨,劝君斗酒牵衣裳。
道路纵横多虎狼,岁暮天寒百草黄。
结发本期不下堂,君独何为慕他乡。 -
7.《答杨辟喜雨长句》 宋·欧阳修
吾闻阴阳在天地,升降上下无时穷。
环回不得不差失,所以岁时无常丰。
古之为政知若此,均节收歛勤人功。
三年必有一年食,九岁常备三岁凶。 -
8.《同阎伯均宿道士观有述》 唐·包何
南国佳人去不回,洛阳才子更须媒。
绮琴白雪无心弄,罗幌清风到晓开。
冉冉修篁依户牖,迢迢列宿映楼台。
纵令奔月成仙去,且作行云入梦来。 -
9.《同鲜于洛阳于毕员外宅观画马歌》 唐·高适
知君爱鸣琴,仍好千里马。
永日恒思单父中,有时心到宛城下。
遇客丹青天下才,白生胡雏控龙媒。 -
10.《徐州送丘侍御之越》 唐·皇甫冉
时鸟催春色,离人惜岁华。
远山随拥传,芳草引还家。
北固潮当阔,西陵路稍斜。
纵令寒食过,犹有镜中花。