-
1.《和庐山高韵》 宋·王柏
北山之北几千古兮,崷岚层嶂数百叠,岿然横枕乎浙江。
历潜岳石磴绵延而上,是为山桥之绝景兮,惊霆喷雪终岁声击撞。 -
2.《促织》 清·蒲松龄
宣德间,宫中尚促织之戏,岁征民间。
此物故非西产;有华阴令欲媚上官,以一头进,试使斗而才,因责常供。
令以责之里正。
市中游侠儿得佳者笼养之,昂其直,居为奇货。 -
3.《琵琶行/琵琶引》 唐·白居易
元和十年,予左迁九江郡司马。
明年秋,送客湓浦口,闻舟中夜弹琵琶者,听其音,铮铮然有京都声。
问其人,本长安倡女,尝学琵琶于穆、曹二善才,年长色衰,委身为贾人妇。
遂命酒,使快弹数曲。 -
4.《千秋岁·次韵少游》 宋·苏轼
岛边天外, 未老身先退。
珠泪溅, 丹衷碎。
声摇苍玉佩、色重黄金带。
一万里,斜阳正与长安对。 -
5.《琵琶行》 唐·白居易
浔阳江头夜送客,枫叶荻花秋瑟瑟。
主人下马客在船,举酒欲饮无管弦。
醉不成欢惨将别,别时茫茫江浸月。
忽闻水上琵琶声,主人忘归客不发。 -
6.《喜归述怀留别李于鳞王元美徐子与宗子相四子》 明·梁有誉
天地炎州外,云涛涨海边。
为儒嗟世业,结社断尘缘。
髫龀趋先子,荣枯忆往年。
时推骢马使,人避铁冠贤。 -
7.《赠从弟》 魏晋·刘桢
亭亭山上松,瑟瑟谷中风。
风声一何盛,松枝一何劲。
冰霜正惨凄,终岁常端正。
岂不罹凝寒,松柏有本性。 -
8.《岁除夜过白土市不宿夜几失道田家地卧四十韵》 宋·方回
腊月廿九日,丁亥之岁除。
朝发句容县,寒空晴色初。
初晴信可喜,泥深犹尺余。
午憩白土市,暮指丹阳湖。 -
9.《重九前一日汉上酒楼独饮》 清·易顺鼎
终日一编不去手,终岁不窥园外柳。
柳线黄金春色深,枝上流莺来劝酒。
每岁花开不在家,今春花发如红霞。
阿母携孙花下戏,檐前晨鹊声喳喳。 -
10.《秋夜风雨暴至》 宋·陆游
风声掠野来,澒洞如翻涛。
雨声集庭木,桐叶声最豪。
残暑一洗空,凛然念绨袍。
秋榖已登场,欲忘终岁劳。