-
1.《适意二首》 唐·白居易
十年为旅客,常有饥寒愁。
三年作谏官,复多尸素羞。
有酒不暇饮,有山不得游。
岂无平生志,拘牵不自由。 -
2.《奉陪舅丈祠书彦平主簿兄游慧聚终日小饮上方》 宋·仲并
凭高情不浅,尽日倚胡床。
云散他山雨,风来古殿香。
一川横晚照,重阁枕秋光。
欲写无穷意,诗凡不擅场。 -
3.《惟寅徵君踏雨过林馆为留终日因诵近赋绝句三》 元·周砥
晚风吹雨过林庐,柿叶飘红手自书。
无限萧条江海意,一尊相对忆鲈鱼。 -
4.《忠侍者自隐静来既归觅诗因述其意以赠之自可》 宋·吴芾
上人手持隐静书,示我刊成送行句。
飘忽如云不可留,又归隐静山中去。
自谓为僧亦有缘,获事老师非易遇。
第念学道须遍参,要证此心归宿处。 -
5.《永日无一事作诗自诒》 宋·陆游
目昏罢观书,足蹇停游山;三事差可乐,造物乃复悭。
得非闵我老,作意镌其顽,扫除尽宿习,使得终日闲?闲亦何负汝,剡曲茆三间,奇石玩荦角,清流听淙潺。
勿言村醪薄,数酌可解颜。
翛然日已夕,卧看飞鸟还。 -
6.《冬至后三日与罗楚入倅厅两松下梅花盛开取酒》 宋·朱翌
老松鳞甲待拿云,俯视梅花意亦亲。
粉色上参冬岭秀,虬枝下挽越溪真。
乘闲到此能终日,与我来游尽可人。
今代华光古韦毕,生绡一幅两传神。 -
7.《离三节镇日色正盛顷间云起阳乌不见终日清凉》 宋·郭印
忽讶云峰合,浑忘暑气侵。
垂天真有意,笼日岂无心。
行旅人人悦,空山处处阴。
更期头上黑,相送到溪林。 -
8.《好事近(秋日席上)》 宋·吴礼之
金菊间芙蓉,秋意未为萧索。
临水见山庭院。
伴玉人杯酌。
携炉终日袅沉烟,氤氲篆文□。
可惜被风吹散,把袖儿笼着。 -
9.《夏日》 明·兰廷瑞
终日凭阑对水鸥,园林长夏似深秋。
槐龙细洒鹅黄雪,凉意萋萋风满楼。 -
10.《二月六日初见待漏房前柳色微绿欣然成咏》 宋·司马光
宫城映出丝丝绿,顿觉皇州春意回。
从此不辞驱瘦马,六街终日踏尘埃。 -
11.《和刘春卿夏日闵旱次韵》 宋·王之道
何人夜作秋虫号,吟诗坐对山有高。
想当龙门夺锦袍,从臣拱手看挥毫。
衡茅咫尺临江皋,浮光滟滟翻金涛。
满帆何处乘风艘,千山过眼同奔逃。 -
12.《六月二十一日早行十六首》 宋·吴芾
病躯终日困骄阳,正虑行行去路长。
多谢天公怜此意,时飞疏雨作清凉。 -
13.《泥行终日至晡始抵中桥六绝》 宋·岳珂
两岸黄苗半跬深,{左女右辱}余短发更伤心。
莫疑一点无生意,尽日田家眼内针。 -
14.《秋日海上书怀(丁酉岁作)》 明·袁凯
寡妹城西消息稀,老夫漂泊几时归。
朝廷计议知何意,丞相征行事已非。
东去鲸鲵方作横,南飞乌鹊正无依。
可怜白发孤村里,终日哀哀赋《式微》。 -
15.《宿黄村土人索诗》 宋·陆文圭
尘沙终日意昏昏,落日炊烟又一村。
客子倦游求止宿,主翁搔首更无言。 -
16.《舟中见雨》 唐·戴叔伦
今夜初听雨,江南杜若青。
功名何卤莽,兄弟总凋零。
梦远愁蝴蝶,情深愧鶺鴒.抚孤终日意,身世尚流萍。 -
17.《戚氏(此词始终指意,言周穆王宾于西王母事)》 宋·苏轼
玉龟山。
东皇灵媲统群山。
绛阙岧峣,翠房深迥,倚霏烟。
幽闲。 -
18.《古意效东野二首》 宋·张耒
与君虽异坊,秋凉各平分。
已遣月入牖,更教风扫门。
照君幌中寝,拂君堂上尘。
绸缪似衣带,终日遶君身。 -
19.《幽州秋日听王昭仪琴》 宋·汪元量
瑶池宴罢夜何其,拂拭朱弦落指迟。
弹到急时声不乱,曲当终处意尤奇。
雪深沙碛王嫱怨,月满关山蔡琰悲。
羁客相看默无语,一襟秋思自心知。 -
20.《次山房韵古意四首》 宋·何梦桂
牵牛饮天河,河水清可挹。
天孙抚机杼,终日不成织。
相望空寤言,无人谅心迹。
人生窘良会,百年倏朝夕。