-
1.《梅隐亭》 宋·王之道
无虑无营得自如,乱红狼籍绿阴初。
莫贪视盗诛锄术,轻换齐民种莳书。
风物最怜清且好,宾朋那患数斯疏。
高谈亹亹还终晷,坐觉庭花影上裾。 -
2.《古交行》 宋·刘学箕
君居京江头,我住武夷曲。
平生风马牛,道路几重複。
会面情相亲,卜室欣相聆。
倾盖一笑粲,恍然如故人。 -
3.《感梦(梦故兵部裴尚书相公)》 唐·元稹
十月初二日,我行蓬州西。
三十里有馆,有馆名芳溪。
荒邮屋舍坏,新雨田地泥。
我病百日馀,肌体顾若刲. -
4.《和微之诗二十三首·和望晓》 唐·白居易
休吟稽山晓,听咏秦城旦。
鸣鸡初有声,宿鸟犹未散。
丁丁漏向尽,冬冬鼓过半。
南山青沈沈,东方白漫漫。 -
5.《惜分阴》 唐·孟简
业广因功苦,拳拳志士心。
九流难酌挹,四海易消沈。
对景嗟移晷,窥园讵改阴。
三冬劳聚学,驷景重兼金。
刺股情方励,偷光思益深。
再中如可冀,终嗣绝编音。 -
6.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
7.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
8.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
9.《狱中杂记》 清·方苞
康熙五十一年三月,余在刑部狱,见死而由窦出者,日四三人。
有洪洞令杜君者,作而言曰:“此疫作也。
今天时顺正,死者尚稀,往岁多至日数十人。
”余叩所以。 -
10.《十月十一日作》 明·丰坊
去国已逾纪,玄节及兹临。
修晷何电逝,壮怀终陆沉。
罍罍寒露结,戚戚悲风吟。
芳草委遥泽,惊鸟翔空林。