-
61.《赵延俊毁淫祠诗以美之》 宋·丘葵
风霆妙流行,日月互出没。
鬼神本良能,一气自伸屈。
南方有妖魂,缁衣而血食。
因讼默祈呼,桎梏脱顷刻。 -
62.《和范监簿》 宋·释重顯
吏散帘垂思莫穷,山光溪影恣相容。
谁夸靖节偏栽柳,自笑隐居高听松。
丹阙尚遥芝检密,讼庭闲列藓花重。
岩间野客虽多病,终再携筇谒士龙。 -
63.《广东转运张公挽辞二首》 宋·苏颂
清白家传业,中和吏向风。
一门台阁仕,入使弟兄同。
谳议民无讼,均输国不空。
职劳终损寿,勤事有遗忠。 -
64.《与蒙城知县陈著作同赋吐绶鸟》 宋·苏颂
羽毛之美其类众,雉曰吐绶世尤重。
灵姿异禀来何方,有客携持自咸雍。
朱笼驯习绣墩调,珍贵不与常禽共。
庭前爱玩不能已,欲买未有千金俸。 -
65.《送阎秘丞宰雩都》 宋·苏颂
江西剧藩曰南康,其山空青水贡漳。
环封千里十巨邑,邑皆万室居相望。
地穷吴境杂楚粤,民生窘急矜豪强。
积奸叠讼狃成俗,吏治纷扰多颓纲。 -
66.《春苦风雨》 宋·王洋
东君始造家,积累亦不细,一从潜阳兴,黄钟本根蒂。
二十四信风,以有此红翠,如何纵飘败,不作苞桑计。