-
1.《冬大暖桃李花飞如雨已而遽寒绵裘犹薄也》 宋·郑刚中
冬令常温客不愁,日来还用理衣裘。
浪开易落惊花雨,过暖成寒似麦秋。
木叶摇风摧宿鸟,江烟带暝起沙鸥。
何人有酒生春意,驱我新诗到笔头。 -
2.《骤寒吟》 宋·范成大
九月奇寒前未闻,巷南巷北无行人。
冥凌尽用大冬手,肯为岁华留小春。
阴风吹雨作冰屑,驼裘如铁绵裘折。
可怜篱下木芙蓉,不独宜霜更宜雪。 -
3.《昆仑儿》 唐·张籍
昆仑家住海中州,蛮客将来汉地游。
言语解教秦吉了,波涛初过郁林洲。
金环欲落曾穿耳,螺髻长卷不裹头。
自爱肌肤黑如漆,行时半脱木绵裘。 -
4.《次叶楚芳见寄韵》 明·高逊志
梅子初黄晚雨收,闲身犹着木绵裘。
谁怜白苎新裁就,回首西风又是秋。 -
5.《金山梦中作》 宋·苏轼
江东贾客木绵裘,会散金山月满楼。
夜半潮来风又熟,卧吹箫管到扬州。 -
6.《冬至霜晴》 宋·杨万里
油帘雪白日华红,老子良图策俊功。
自晒绵裘并衲裤,谁知衣桁是薰笼。
绝怜寒菊枯根底,留得残霜过日中。
旧说冬乾年定湿,试将今岁试南翁。 -
7.《朝鲜儿歌(予饮周检校宅,有二高丽儿歌舞者》 明·高启
朝鲜儿发绿,初剪齐双眉。
芳筵夜出对歌舞,木绵裘软铜环垂。
轻身回旋细喉转,荡月摇花醉中见。
夷语何须问译人,深情知诉离乡怨。 -
8.《春日六言十二首》 宋·刘克庄
病不禁茅柴酒,寒添着木绵裘。
寄语斜川鱼鸟,先生改日来游。 -
9.《益昌除夕感怀》 宋·苏辙
永漏侵春已数筹,地炉犹拥木绵裘。
无心岂畏三尸诉,爱日还惊一岁休。
故国二千空醉眼,新年三十恰平头。
光阴未用相敦迫,领取衰翁两鬓秋。 -
10.《和永叔从驾谒景灵宫》 宋·韩维
驰道尘清生紫烟,帝临原庙拜衣冠。
日华先向金舆动,霜气犹通玉仗寒。
后骑绵裘明粲粲,侍臣瑶佩响珊珊。
一闻佳句歌熙盛,不减都人来路观。 -
11.《满庭芳 遇姜四翁所惠团袄》 元·马钰
一纪环墙,数年赤脚,捱他寒冷如囚。
超然一志,决要行功周。
感得神仙下界,向身中、布气如流。
无凝滞,冲和上下,相应好因由。 -
12.《张晋用晦自西和州来归》 宋·项安世
江海张公亦壮哉,雪蛆生处守边来。
绵裘六月冰如铁,土焙三更冷似灰。
栈踏曾云归蜀道,船欺急淖下瞿堆。
沙头病士眠初熟,又见征人万里回。 -
13.《病后夏初杂书近况十首》 宋·方回
怯寒重着旧绵裘,已见盆栽坼绛榴。
自厌一春常服药,忽惊半月不梳头。
画评懒与痴儿辨,诗序难禁晚进求。
带砺有盟犹未保,当时谁识种瓜侯。 -
14.《春晚杂兴十二首》 宋·方回
溪鱼山笋佐新篘,大胜长安上酒楼。
春老犹寒宿酲困,酴醾花下拥绵裘。 -
15.《新制布裘》 唐·白居易
桂布白似雪,吴绵软于云。
布重绵且厚,为裘有余温。
朝拥坐至暮,夜覆眠达晨。
谁知严冬月,支体暖如春。 -
16.《黄绵襖绝句》 宋·何颉之
范叔绵袍暖一身,大裘只盖洛阳人。
九州四海黄绵{左示右奥},谁似天公赐予均。 -
17.《黄绵襖》 宋·罗大经
范叔锦袍暖一身,大裘只盖洛阳人。
九州四海黄绵襖,谁似天公赐予均。 -
18.《木绵布歌》 宋·艾性夫
吴姬织绫双凤花,越女制绮五色霞。
犀薰麝染脂粉气,落落不到山人家。
蜀山橦老鹄衔子,种我南国趁春雨。
浅金花细亚黄葵,绿玉苞肥压青李。 -
19.《杂诗六首》 唐·李华
黄钟叩元音,律吕更循环。
邪气悖正声,郑卫生其间。
典乐忽涓微,波浪与天浑。
嘈嘈鸱枭动,好鸟徒绵蛮。 -
20.《送王屋山人魏万还王屋·并序》 唐·李白
王屋山人魏万,云自嵩宋沿吴相访,数千里不遇。
乘兴游台越,经永嘉,观谢公石门。
后于广陵相见,美其爱文好古,浪迹方外,因述其行而赠是诗。
仙人东方生,浩荡弄云海。