-
1.《句》 宋·沈清友
起家红蓼岸,传世绿簑衣。
自便牛背稳,却笑马蹄忙。 -
2.《次君用借屋》 宋·郑恕斋
抛却西湖旧绿簑,闭门无计奈愁何。
非关豪气消磨尽,自是中年感慨多。
漫漫平波鱼自跃,阴阴垂柳鸟能歌。
小楼咫尺无因到,轮与周郎日日过。 -
3.《述怀》 宋·王镃
心如冰静已无波,劫世虚言莫问他。
老眼易昏书字大,醉言难谨忤人多。
山厨烟火烧红叶,水国衣裳制绿簑。
浊富清贫分两路,高眠不管吏徵科。 -
4.《张志和》 宋·徐钧
细雨斜风一钓丝,绿簑青笠镇相随。
朝廷休觅渔歌看,万顷千波总是诗。 -
5.《吴门道中》 宋·孙觌
数间茅屋水边村,杨柳依依绿映门。
渡口唤船人独立,一簑烟雨湿黄昏。 -
6.《渔家》 宋·赵东阁
衡岳夜来雨,湘江增绿波。
小舟浮似屋,香草结为簑。
水定见鱼影,夜深闻櫂歌。
悠悠百年内,醒少醉时多。 -
7.《辰山》 宋·刘克庄
一峰叠三洞,乃似弘景楼。
下洞初俯入,藓室寒飕飕。
中洞忽跃出,有迳通玄幽。
豁然崖谷判,万态谁镌锼。 -
8.《和董端明大野渔父图》 宋·李弥逊
木落渔村载酒过,绿波萍藻鳜鱼多。
弃醉饮,尽颜酡。
不负平生笠与簑。 -
9.《舟自震泽道吴兴城外有感》 宋·孙应时
忆向苕溪泊酒船,宁知绿发便华颠。
只今行脚一万里,重此惊心二十年。
箬笠簑衣真我事,清风明月苦论钱。
晚凉急櫂城南去,更复题诗作后缘。