-
1.《和吉父赠谹父诗》 宋·王洋
瘧有黎邱竞出奇,操矛不报主人知。
问渠去处终无定,与我周旋便有期。
贫似渊明犹爱酒,瘦如工部只缘诗。
但教酒入无功社,何用诗称国士为。 -
2.《和友人惠诗》 宋·陈普
万事无非理数成,吾徒但向此研精。
介鳞有分当咸若,麟凤何缘许瘦生。
愧我诗书空盗窃,喜群学易有功程。
相逢亦似非人力,十载昏花一日明。 -
3.《暮登四安寺钟楼寄裴十(迪)》 唐·杜甫
暮倚高楼对雪峰,僧来不语自鸣钟。
孤城返照红将敛,近市浮烟翠且重。
多病独愁常阒寂,故人相见未从容。
知君苦思缘诗瘦,大向交游万事慵。 -
4.《用韵酬若庸》 明·陆容
未有闲情学圃农,醉乡吟社敢当冲。
守官郎署成遗老,托去词林拟附庸。
玄圃不遥当徙舍,酒泉无恙愿移封。
闻君近日缘诗瘦,华发星星革带松。 -
5.《信步近村》 宋·陆游
端闲何以永今朝,拈得筇枝度野桥。
三亩空园喧啄木,十寻高树络凌霄。
长饥未必缘诗瘦,多闷惟须赖酒浇。
兴尽归来又陈迹,一林风叶暮萧萧。 -
6.《江西道院集戏赠江干芦花》 宋·杨万里
避世水云国,卜邻鸥鹭家。
风前挥玉尘,霜後幻杨花。
骨相缘诗瘦,秋声诉月华。
欲招卢处士,归共老生涯。 -
7.《八咏楼》 宋·方岳
郡古低临水,城荒早闭门。
岸沙分路细,江南带云昏。
山岂缘诗瘦,楼应厌市喧。
前朝碑尚在,半已蚀苔痕。 -
8.《和黄先卿即事五首》 宋·王炎
水落洲争出,天寒日易昏。
倦游来异县,小隐住荒村。
鹤骨缘诗瘦,鸡肤借酒温。
长须烦洒扫,吾欲叩柴门。 -
9.《南山诗》 唐·韩愈
吾闻京城南,兹惟群山囿。
东西两际海,巨细难悉究。
山经及地志,茫昧非受授。
团辞试提挈,挂一念万漏。 -
10.《春咏》 唐·薛能
春来还似去年时,手把花枝唱竹枝。
狂瘦未曾餐有味,不缘中酒却缘诗。