-
181.《四月五日醉书慈云阁》 宋·陈著
峰开荷叶东南倾,梵宫截断西来青。
参差楼阁半空起,撞钟椎鱼撼林坰。
奔走簦笠数百里,随事来乞山中灵。
大众坐饱云捧足,百需顺应水建瓴。 -
182.《和子野四首》 宋·仇远
亨涂即畏涂,暮境欲何如。
索米多贫士,钞诗欠小胥。
自缘乡梦熟,顿与世情疏。
会约逃名者,山间倒跨驴。 -
183.《又和刁秘书寄李太保》 唐·徐铉
百里临民自可怜,青云何必藉阶缘。
家贫聊欲资三径,政简无非草太玄。
处众忘怀均物我,程才不器任方员。
江湖相望真堪喜,聚散悲欢尽偶然。 -
184.《满庭芳 刘公问贵贱》 元·王哲
今世丰华,此生贫窘,算来总是前缘。
荣枯好丑,无党亦无偏。
只在灵明布种,唯招召、善恶相传。
花开谢,开为福地,谢是祸心田。 -
185.《战掉丑奴儿》 元·马钰
三冬设粥当周急,饥者堪怜。
美事堪传。
他处人闻此善缘亦如然。
济贫拔苦慈悲福,功德无边。
胜*沉笺。
定是将来得上天。
做神仙。 -
186.《*心香 本名行香子 夫妇分离》 元·马钰
你是何人。
我是何人。
与伊家、元本无亲。
都缘媒妁,遂结婚姻。 -
187.《*心香 上街化导》 元·马钰
师父重阳,真个真师。
教马钰、专做贫儿。
生涯清净,活路无为。
应抚心琴,调龙虎,饮刀圭。
誓不山东,缘在关西。
且和光、混俗随时。
*篱闲把,惟望人知。
愿不蚤归,休空过,疾修持。 -
188.《清心镜 以示同流,如此修持,决证仙果》 元·马钰
出家儿,要决断。
万种尘缘,一齐割拚。
便忘机、绝虑修仙,把性命了干。
外愚痴,内光灿。
声音笑貌,有如憨汉。
乐清贫、歌舞街前,欣披 -
189.《踏云行·自在闲人》 元·马钰
自在闲人,逍遥烈士。
清贫快乐忘尘事。
风前月下抚心琴,龙吟虎啸来参侍。
或隐山林,或居*市。
劝人回首头头是。
尘中诱化结良缘,云朋 -
190.《桃源忆故人 得遇》 元·马钰
马风曩日肥家子。
缘甚黜妻屏子。
便做飘蓬贫子。
因遇重阳子。
从斯道号丹阳子。
尘事并无些子。
悟彻男儿产子。
决定成仙子。 -
191.《十报恩 上街求乞》 元·马钰
人人休惜一文钱。
好与贫儿且结缘。
暗暗还贤增万倍,明明助我养三田。
舍悭自是开心地,割爱方能达妙玄。
一日悟来离苦海,逍遥物外共修 -
192.《满庭芳 恐人退道预诫之》 元·马钰
人人学道,因何退怠。
都缘心不宁耐。
富贵修行,或遇艰难阻*。
贫者受人供养,自骄矜、必然败坏。 -
193.《四仙韵》 元·马钰
丘仙通密。
隐迹*溪人不识。
通妙刘仙。
永住终南屏万缘。
谭仙通正。
志在清贫修大定。
三髻山侗。
愿处环墙也放慵。 -
194.《清心镜 赠孙可道》 元·马钰
孙先生,能放下。
兀兀腾腾,通真弃假。
处心与、万物无私,略无些谄诈。
乐清贫,得清雅。
逗引灵童,惺惺洒洒。
到如今、好结善缘,水云 -
195.《满庭芳 赠徐道渊》 元·马钰
猛抛俗海,一志投玄。
全真清静为先。
心上无思无虑,无党无偏。
无中得些雅趣,守清贫、度日随缘。 -
196.《满庭芳 赠陈公王先生》 元·马钰
逍遥自在,云水遨游。
身如不系孤舟。
坦荡无拘无管,无喜无忧。
时时恣情歌舞,任傍人、笑***。 -
197.《清心镜 弃家》 元·马钰
解名缰,敲利钻。
爱海恩山,一齐识破。
弃家缘、路远三千,似孤云野鹤。
有胜心,忒煞大。
今日对众,须当说过。
*寂寥、忍辱清贫,更不 -
198.《寄刘九》 宋·陈藻
一生闭门不结交,汇缘遇我如同胞。
年年客里故人多,饮水逢君朱颜酡。
鹊去鸠来有空屋,牝乳雏飞无啄粟。
香火飘零甘死休,无辜怜我兄遭戮。 -
199.《江梅》 宋·项安世
千林憔悴独含春,笑倚黄昏未识颦。
红小粉疏烟幂幂,影低香远水粼粼。
从教雪路宁愁冷,遮莫茆檐可怕贫。
欲问横枝缘底瘦,似无如有最禁人。 -
200.《归去来辞》 宋·陈普
归去来兮,吾生复何之。
故园三径在,桃李不成蹊。
台榭荒凉已无忧,阶除寂寞人已希。
胡飘飘而不返,将役役以奚为。