-
201.《丁丑老人生旦》 宋·陈文蔚
箕畴五福孰居一,惟有年高无等芬。
皆缘作善天降康,视履知当获元吉。
贫居衣食虽屡乏,墙下有桑园芋栗。
乘反衣轻岂不快,往往久长难可必。 -
202.《陈晦父赴十三韵》 宋·戴表元
古人取远士,得一以为豪。
江左贡千百,选抡今始劳。
占对混童厮,趋跄偕吏曹。
以兹寓绳准,弃髓索皮毛。 -
203.《次韵蔚讲师新春之赠》 宋·戴表元
每见辄自失,春风双鬓斑。
诗囊贫裹富,药市闹中间。
甃路通湖寺,敞楼当郡山。
清缘事事足,听此屡开颜。 -
204.《示长儿存心》 宋·方回
我家歙山下,不满五顷田。
捐弃已过半,岂不为子钱。
兵甲跨江海,喧豗逾十年。
零落殆万卷,荒凉余数椽。 -
205.《生日再书》 宋·方回
汤饼随缘和酱醯,六年三潦念民饥。
重逢白发人生日,愿见黄梅雨止时。
诗好远过千岁寿,家贫深负五男儿。
许身稷契杜陵老,岂谓残生乃至斯。 -
206.《谒翁丈四十韵》 宋·李处权
之子儒林杰,斯文国士称。
词章曹植擅,典故叔孙能。
秉哲中逾旷,撝谦外匪矜。
世家非冠玉,人物是壶冰。 -
207.《女色无定美赠卿材》 宋·李覯
女色无定美,宠至美则多。
士才无定称,用显称已过。
长字小家子,粲粲秋池荷。
性慧不觉耻,母怜不加诃。 -
208.《和心泉问柳》 宋·丘葵
初晓晴曦为写真,嫣然一笑换颦。
缘谁青眼终无语,学得黄金不济贫。
生怕蛮腰来习舞,取为蝉翳去瞒人。
无端飞作漫天絮,撩乱东风祗自尘。 -
209.《小师惠林师孙法济请赞》 宋·释惟一
齿豁头童,眼昏耳聋。
不忘所嗜乾屎橛,未忍轻抛栗棘蓬。
以此踞丛林,以此济贫穷。
只缘真实不脱空,故得孝子慈孙写真而绘容。 -
210.《山栖》 宋·释文珦
十载栖山楹,影不入州县。
地偏交易绝,心閒体逾健。
脱粟无宿储,坏衣多断线。
人皆为吾忧,吾乐未尝变。 -
211.《古寺》 宋·释文珦
古寺居深处,随缘扫一房。
本图依水石,因得避炎凉。
皓鹤巢松洁,青虫蠹橘香。
但教终远俗,贫贱亦何妨。 -
212.《送宁雪矶归剡》 宋·释行海
无缘同上浙东船,亲老家贫每自怜。
踪迹久留千里外,情怀不比十年前。
客游何处无芳草,人别他乡有杜鹃。
别后欲知乡里事,烦君千万寄鱼笺。 -
213.《偈颂三十首》 宋·释印肃
若无一切心,何用一切法。
佛说一切法,为除一切心。
若人解实相,於中无虚诳。
说与不说同,是师名最上。 -
214.《普庵家宝》 宋·释印肃
普庵家宝,不著寻讨。
迷时不见,在处烦恼。
悟时无相,如日杲杲。
取舍不得,自然恰好。 -
215.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
贫眉似促,饥眼觉大。
口噤禅游,鼻通气快。
心不萌个处转机,卦未兆阿谁来买。
应世随缘,龊家得彩。 -
216.《蒙禅人丐麦求颂》 宋·释正觉
杖头挂钵丐丹丘,力破清贫一点忧。
红雨几番华事老,黄云万顷麦家秋。
对缘手眼通身是,应物机轮转处幽。
归理韶阳糊饼话,肚皮束篾饱齁齁。 -
217.《雪窦宗长老兹写师像以授天童知事壁龛而挂之》 宋·释正觉
妙藏绝邻,毕竟无身也清虚之理真。
幽灵独神,须臾返色也自照之智亲。
云寒有雪意,天远连秋津。
缘起佛种,觉生幻尘。 -
218.《江令人请赞》 宋·释宗杲
渠本宣州人,生缘在宁国。
前不尊释迦,后不敬弥勒。
家贫无饭噇,出家去投佛。
行脚走诸方,江南遍江北。
才参临济禅,便作白拈贼。
眼里有瞳人,肚中无点墨。
还如破阿师,说得行不得。 -
219.《六月十四夜久雨新霁见月极佳坐观万堂中收拾》 宋·舒岳祥
久雨新霁如发蒙,嫩月出海来屋东。
开轩静听百虫语,清光入沼翻帘栊。
白日劳劳生万事,不如淡月含冥蒙。
收心展体且高枕,合眼不管东方红。 -
220.《秣陵寓居》 宋·宋无
荒园日日涉蓬高,破屋年年盖把茅。
向石侧生花倚势,缘墙直上豆樊高。
归吟春草芜三径,老矣松风有二毛。
莫笑家贫拙于事,长须能压榨头糟。