-
1.《跃马泉》 宋·王安石
古水缩蛟螭,憎山欲隳突。
山只来伐之,半岭跳啮膝。
玉珂鸣塞空,组练光照日。
崩腾赴不测,一陷常万匹。
神战异人间,千秋为儵忽。
泉旁往来客,夜寄幽人室。
但听鸣萧萧,何由见神物。 -
2.《岳阳楼别窦司直》 唐·韩愈
洞庭九州间,厥大谁与让。
南汇群崖水,北注何奔放。
潴为七百里,吞纳各殊状。
自古澄不清,环混无归向。 -
3.《绵竹山四十韵》 唐·吴融
绵竹东西隅,千峰势相属。
崚嶒压东巴,连延罗古蜀。
方者露圭角,尖者钻箭簇。
引者蛾眉弯,敛者鸢肩缩。 -
4.《江》 宋·王安石
灵源开辟有,赢缩但相随。
逆折山能碍,奔流海与期。
泥沙拆蚌蛤,云南暗蛟螭。
欲问深何许,冯夷秖自知。 -
5.《途中寄上尚书晏相公二十韵》 宋·梅尧臣
惊飙入林鸦乱飞,舞空落叶相追随。
秋权摧物不见迹,但使万古生愁悲。
登山临水昔感别,身作旅人安得宜。
单舟匹妇更无婢,朝餐每愧妇亲炊。 -
6.《有雪》 宋·曹勋
有雪有雪何不时,号令无乃乖其宜。
玄冥失职变常燠,草木不黄流不澌。
群蛰开张动平陆,广野宫阙腾蛟螭。
方今春王布仁政,育养万物如婴儿。