-
1.《赋得秋河曙耿耿》 唐·陈润
晚望秋高夜,微明欲曙河。
桥成鹊已去,机罢女应过。
月上殊开练,云行类动波。
寻源不可到,耿耿复如何。 -
2.《寄张文潜右史》 宋·秦观
解手亭皋才几月,春风已复动林塘。
稍迁右史公何泰,初阅除书国为狂。
日出想惊儒发冢,风行应罢女争桑。
东坡手种千株柳,闻说邦人比召棠。 -
3.《四望亭》 宋·宋祁
秋城聊一眺,物色已苍茫。
爽籁风驱远,寒烟晚曳长。
祠成樗作社,戍罢女留墙。
要是凋年感,能回倦客肠。 -
4.《失调名》 宋·无名氏
汉宫梳罢女真妆,望金仙、朝朝暮暮。
-
5.《洛阳女儿行》 唐·王维
洛阳女儿对门居,才可颜容十五余。
良人玉勒乘骢马,侍女金盘脍鲤鱼。
画阁朱楼尽相望,红桃绿柳垂檐向。
罗帷送上七香车,宝扇迎归九华帐。 -
6.《故女道士婉仪太原郭氏挽歌词》 唐·刘长卿
作范宫闱睦,归真道艺超。
驭风仙路远,背日帝宫遥。
鸾殿空留处,霓裳已罢朝。
淮王哀不尽,松柏但萧萧。 -
7.《家兄自山南罢归献诗叙事》 唐·韩翃
时辈已争先,吾兄未著鞭。
空嗟镊须日,犹是屈腰年。
不以殊方远,仍论水地偏。
襄橙随客路,汉竹引归船。 -
8.《题女道士居(不饵芝朮四十馀年,一作马戴诗)》 唐·秦系
不饵住云溪,休丹罢药畦。
杏花虚结子,石髓任成泥。
扫地青牛卧,栽松白鹤栖。
共知仙女丽,莫是阮郎妻。 -
9.《题女道士居(不饵芝朮四十馀年,一作马戴诗)》 唐·秦系
不饵住云溪,休丹罢药畦。
杏花虚结子,石髓任成泥。
扫地青牛卧,栽松白鹤栖。
共知仙女丽,莫是阮郎妻。 -
10.《罢秩后入华山采茯苓逢道者》 唐·李益
委绶来名山,观奇恣所停。
山中若有闻,言此不死庭。
遂逢五老人,一谓西岳灵。
或闻樵人语,飞去入昴星。 -
11.《题女道士居(不饵芝朮四十馀年,一作秦系诗)》 唐·马戴
不饵住云溪,休丹罢药畦。
杏花虚结子,石髓任成泥。
扫地青牛卧,栽松白鹤栖。
共知仙女丽,莫是阮郎妻。 -
12.《赠友人罢举赴交趾辟命》 唐·杜荀鹤
罢却名场拟入秦,南行无罪似流人。
纵经商岭非驰驿,须过长沙吊逐臣。
舶载海奴镮硾耳,象驼蛮女彩缠身。
如何待取丹霄桂,别赴嘉招作上宾。 -
13.《嫁女诗》 唐·嵩岳诸仙
劝君酒,为君悲且吟。
自从频见市朝改,无复瑶池宴乐心。
奉君酒,休叹市朝非。
早知无复瑶池兴,悔驾骅骝草草归。 -
14.《玉女摇仙佩》 宋·朱雍
灰飞嶰谷,佩解江干,庾岭寒轻梅瘦。
水面吞蟾,山光暗斗。
物色盈枝依旧。
凭暖危阑久。 -
15.《风入松(闻邻女吹笛)》 宋·高观国
粉娇曾隔翠帘看。
横玉声寒。
夜深不管柔荑冷,樱朱度、香喷云鬟。
霜月摇摇吹落,梅花簌簌惊残。
萧郎且放凤箫闲。
何处骖鸾。
静听三弄霓裳罢,魂飞断、愁里关山。
三十六宫天近,念奴却在人间。 -
16.《传言玉女》 宋·袁綯
眉黛轻分,惯学玉真梳掠。
艳容可画,那精神怎貌。
鲛绡映玉,钿带双穿缨络。
歌音清丽,舞腰柔弱。 -
17.《传言玉女(寿何逢原母夫人九十一)》 宋·吴季子
阿母今朝,飞下琼楼金阙。
先教玉女,为传言细说。
蟠桃手种,尚记此春时节。
三千春後,开花初结。 -
18.《贺人生女》 宋·王大烈
祥光子夜都明彻,婷婷仙子来仙阙。
精神玉雪比不如,犹带蓬莱秋夜月。
郎罢今晨莫世情,那知便不显门庭。
我来只诵香山句,不重生男重生女。 -
19.《长安宫女行》 明·韩邦靖
长安城头夜二鼓,力士敲门称太府。
为道君王巡幸势,选取娇娥看歌舞。
应酬未得话从容,阶除早已人三五。
仓皇便欲将我行,那肯相留到天曙。 -
20.《淮东女儿歌》 明·马贯
淮东女儿饮淮水,锦红缠头金约指。
正年十四十五多,弯弯春山斗青蛾。
阿爷自拟倾城色,黄金不多终不得。
西江估客浮大船,年年卖珠淮水边。