-
121.《红林檎近》 宋·方千里
花幕高烧烛,兽炉深炷香。
寒色上楼阁,春威遍池塘。
多情天孙罢织,故与玉女穿窗。
素脸浅约宫装。 -
122.《贺新郎(咏雪二首)》 宋·葛长庚
俯仰天黏水。
尽□□、山河大地,光涵表里。
一夜春风搜万象,檐外雨声不已。
到晓来、六花靡靡。 -
123.《水龙吟(辛亥和吴制参赋雪韵)》 宋·李曾伯
元英燕罢瑶台,玉妃满地花钿委。
山川幻出,剡溪梁苑,齐宫郢里。
半点瑕无,一团和就,珠圆琼碎。
任谢家儿女,庭前争诧,盐空撒、絮风起。 -
124.《乐语》 宋·王义山
◎寿崇节致语隆兴府
万年介寿,星辰拱文母之尊;四海蒙恩,雨露宠周臣之宴。
颂声交作,协气横流。
与天同心,为民立命。 -
125.《八声甘州(贺词)》 宋·刘辰翁
记前朝、鹤会又重来,攀翻第三桃。
看云华授策,麻姑擘脯,嬴女吹箫。
寻思曲江旧事,宫锦胜龙标。
奏罢清华梦,独立春宵。 -
126.《望海潮》 宋·黄岩叟
梅天雨歇,柳堤风定,江浮画鹢纵横。
瀛女弄箫,冯夷伐鼓,云间凤咽鼍鸣。
波面走长鲸。
卷怒涛来往,搅碎沧溟。 -
127.《绮寮怨(青山和前韵忆旧时学馆,因复感慨同赋)》 宋·朱子厚
漫道十年前事,闷怀天又阴。
何须恨、典了西湖,更笑君、宴罢琼林。
闲时数声啼鸟,凄然似、上阳宫女心。
记断桥、急管危弦,歌声远,玉树金楼沈。 -
128.《夜飞鹊》 宋·胡翼龙
星桥度情处,地久天长。
尘世无此忽忙。
纤云淡荡凉蟾小,家家瓜果钱唐。
愁人独无那,欢紫箫易断,青罢难将。 -
129.《满江红(寿东人)》 宋·范飞
律转黄钟,尧蓂尚、零星一叶。
人尽道、当年此日,诞生豪杰。
我是君家门下士,三年屡献阳春雪。
更此行、骑鹤上扬州,恩稠叠。 -
130.《水调歌头(昏发乌江,朝至湖阴,月正午,舟中作)》 宋·程必
玉女扫天净,雍观掠江宽。
问君何事底急,夜半挟舟还。
三岛眠龙惊觉,万顷明琼碾破,凉月照东南。
碧气正吞吐,满挹漱膺肝。 -
131.《田家·田家无所求》 明·刘基
田家无所求,所求在衣食;
丈夫事耕稼,妇女攻纺绩,侵晨荷锄出,暮夜不遑息。
饱暖匪天降,赖尔筋与力。 -
132.《养蚕词》 明·高启
东家西家罢来往,晴日深窗风雨响。
三眠蚕起食叶多,陌头桑树空枝柯。
新妇守箔女执筐,头发不梳一月忙。
三姑祭后今年好,满簇如云茧成早。
檐前蝶车急作丝,又是夏税相催时。 -
133.《圆圆曲》 清·吴伟业
鼎湖当日弃人间,破敌收京下玉关。
恸哭六军俱缟素,冲冠一怒为红颜。
红颜流落非吾恋,逆贼天亡自荒宴。
电扫黄巾定黑山,哭罢君亲再相见。 -
134.《绮怀十六首》 清·黄景仁
楚楚腰肢掌上轻,得人怜处最分明。
千围步障难藏艳,百合葳蕤不锁情。
朱鸟窗前眉欲语,紫姑乩畔目将成。
玉钩初放钗初堕,第一销魂是此声。 -
135.《西郊落花歌》 清·龚自珍
西郊落花天下奇,古人但赋伤春诗。
西郊车马一朝尽,定庵先生沽酒来赏之。
先生探春人不觉,先生送春人又嗤。
呼朋亦得三四子,出城失色神皆痴。 -
136.《离骚》 先秦·屈原
帝高阳之苗裔兮,朕皇考曰伯庸。
摄提贞于孟陬兮,惟庚寅吾以降。
皇览揆余初度兮,肇锡余以嘉名:
名余曰正则兮,字余曰灵均。 -
137.《小重山·端午》 元·舒頔
碧艾香蒲处处忙。
谁家儿共女,庆端阳。
细缠五色臂丝长。
空惆怅,谁复吊沅湘。
往事莫论量。
千年忠义气,日星光。
离骚读罢总堪伤。
无人解,树转午阴凉。 -
138.《金缕曲·闷欲呼天说》 清·吴藻
闷欲呼天说。
问苍苍、生人在世,忍偏磨灭?从古难消豪气,也只书空咄咄。
正自检、断肠诗阅。
看到伤心翻天笑,笑公然、愁是吾家物!都并入、笔端结。 -
139.《诸稽郢行成于吴》 先秦·佚名
吴王夫差起师伐越,越王勾践起师逆之江。
大夫种乃献谋曰:“夫吴之与越,唯天所授,王其无庸战。
夫申胥、华登,简服吴国之士于甲兵,而未尝有所挫也。
夫一人善射,百夫决拾,胜未可成。 -
140.《鲁仲连义不帝秦》 先秦·佚名
秦围赵之邯郸。
魏安釐王使将军晋鄙救赵,畏秦,止于荡阴不进。
魏王使客将军辛垣衍间入邯郸,因平原君谓赵王曰:“秦所以急围赵者,前与齐闵王争强为帝,已而复归帝,以齐故;今齐闵王已益弱,方今唯秦雄天下,此非必贪邯郸,其意欲求为帝。
赵诚发使尊秦昭王为帝,秦必喜,罢兵去。