-
241.《书愤》 宋·陆游
镜里流年两鬓残,寸心自许尚如丹。
衰迟罢试戎衣窄,悲愤犹争宝剑寒。
远戍十年临的博,壮图万里战皋兰。
关河自古无穷事,谁料如今袖手看! -
242.《秋雨》 宋·陆游
山深草木久已荒,昼昏风雨殊未止。
看书不觉向壁卧,煎茶欲罢推枕起。
清心正付竹罏香,漱齿每挹岩泉水。
与世不谐元有命,闭门自适差可喜。
少年痴绝晚乃悟,束缚珠襦均一死。
悠然袖手倚蒲团,洗尽玉关心万里。 -
243.《题斋壁》 宋·陆游
二十余年此结茆,园公溪父日论交。
风翻半浦乱荷背,雨放一林新笋梢。
隔叶晚莺啼谷口,唼花雏鸭聚塘坳。
出门行罢还无事,借得丹经手自抄。 -
244.《醉中作》 宋·陆游
名酝羔儿拆密封,香粳玉粒出新舂。
披绵珍鯗经旬熟,斫雪双螯洗手供。
吟罢欲沉江渚月,梦回初动寺楼钟。
炉烟袅袅衣篝暖,未觉家风是老农。 -
245.《秋声》 宋·陆游
人言悲秋难为情,我喜枕上闻秋声。
快鹰下韝爪觜健,壮士抚剑精神生。
我亦奋迅起衰病,唾手便有擒胡兴,弦开雁落诗亦成,笔力未饶弓力劲。
五原草枯苜蓿空,青海萧萧风卷蓬,草罢捷书重上马,却从銮驾下辽东。 -
246.《自叹》 宋·陆游
晨兴袖手观空寂,饭罢宽腰习按摩。
堪叹一生闲日月,为身时少为人多。 -
247.《昼睡》 宋·陆游
书狱徵租自笑忙,暂归聊得憩匡床。
屏图夜雨孤舟句,枕带秋风九日香。
一卷蠹书栖倦手,数声残角报斜阳。
清泉浴罢西窗静,更觉茶瓯气味长。 -
248.《病起山居日有幽事戏作》 宋·陆游
鹤骨龟肠欲不禁,扶衰初喜罢呻吟。
盆山冰释书窗暖,药灶香浓道院深。
笔健乍临新获帖,手生重理旧传琴。
闭门局促还堪恨,云海何时豁此心? -
249.《耒阳令曾君寄禾谱农器谱二书求诗》 宋·陆游
欧阳公谱西都花,蔡公亦记北苑茶,农功最大置不录,如弃六艺崇百家。
曾侯奋笔谱多稼,儋州读罢深咨嗟。
一篇秧马传海内,农器名数方萌芽。
令君继之笔何健,古今一一辨等差。 -
250.《秋兴夜饮》 宋·陆游
成都城中秋夜长,灯笼蜡纸明空堂。
高梧月白绕飞鹊,衰草露湿啼寒螿。
堂上书生读书罢,欲眠未眠偏断肠。
起行百匝几叹息,一夕绿发成秋霜。 -
251.《樊江》 宋·陆游
手中一卷养鱼经,又向樊江上草亭。
朝雨染成新涨绿,春烟澹尽远山青。
榜舟不厌频来往,岸帻常须半醉醒。
赋罢新诗自高咏,满汀鸥鹭欲忘形。 -
252.《晨起待子聿归》 宋·陆游
老人盥栉罢,坐待汝晨省;忽思隔重关,怀抱增耿耿。
小雨暗北窗,谁与慰凄冷?卷书默袖手,奈此清昼永!悬知河桥下,亦已唤舴艋。
长路归当饥,呼童具汤饼。 -
253.《观张提刑周鼎》 宋·陆游
他人富贵堆金璧,曼舞妖歌夸坐客。
清心好古谁似公?汉庭诸人推博识。
一朝得此周庙器,买不论赀空四壁,苔痕洗尽铜色见,坐卧摩挲欲忘食。
蛮童捧出客为起,恍如清庙陪剑履。 -
254.《夜汲井水煮茶》 宋·陆游
病起罢观书,袖手清夜永。
四邻悄无语,灯火正凄冷。
山童亦睡熟,汲水自煎茗,锵然辘轳声,百尺鸣古井,肺腑凛清寒,毛骨亦苏省。
归来月满廊,惜踏疏梅影。 -
255.《赠道侣》 宋·陆游
蕊笈人多有,惟君独造微。
丹成河自塞,吟罢剑俱飞。
酒市寻差易,云山觅更非。
何时醉携手,为我发玄机? -
256.《跋袁起岩所藏後湖帖并遗像一轴,诗中语皆檃》 宋·杨万里
先生向来落异县,故人十载不相闻。
归来不但荒三迳,点检松菊无一存。
褁轮回璧岂不好,朝廷礼数优遗老。
红旗黄纸久罢休,青山白云苦死留。 -
257.《苦热登多稼亭二首》 宋·杨万里
日脚斜红欲暮天,倚栏垂手弄云烟。
两行相对树如许,一叶不摇风寂然。
剩欲啜茶还罢去,却愁通夕不成眠。
黑丝半把垂天外,白雨初生远岭边。 -
258.《跋尤延之左司所藏光尧御书歌》 宋·杨万里
鸾台长史老野僧,月前病鹤霜後蝇。
文书海里衮不了,黑花乱发双眼晴。
故人同舍尤太史,敲门未揖心先喜。
袖中倾下十解珠,五色光芒射窗儿。 -
259.《卧治斋晚坐》 宋·杨万里
闭户坐不得,开窗贮微凉。
树林荫白日,儿研生碧光。
信手取诗卷,细哦三数章。
初披颇欣惬,再揽忽感伤。 -
260.《夏至後初暑登连天观》 宋·杨万里
登台长早下台迟,移遍胡床无处移。
不是清凉罢挥扇,自缘手倦歇些时。