-
261.《送李君亮大著出守眉州》 宋·杨万里
老夫丐外自缘老,复闻建邺江山好。
不应夫子亦翩然,一柁江花更江草。
黄金宫阙三神山,蓬莱五云霄汉间。
仍将弱水三万里,隔断尘世无往还。 -
262.《已亥正月二日送李伯和提干归豫章》 宋·杨万里
伯和来自西山西,西山爽气在睫眉。
胸中八索贮奇古,笔下九河走风雨。
君不见李家人物它家无,老蚌一产俱明珠。
郎罢致身巳碧落,众雏争先见头角。 -
263.《秋怀十首》 宋·张耒
岁暮无所为,官门聊饮酒。
家贫乏肴果,撷蔬不盈手。
要归一醉尔,宁复计薄厚。
颓然几案间,樗散忘宇宙。 -
264.《寄集节二首》 宋·张耒
北风号空庭,山雪鸣急霰。
是时我与子,倾盖初相见。
相逢两恨晚,语罢喜复叹。
明灯照红炉,杯酌方烂漫。 -
265.《观化十五首》 宋·黄庭坚
柳似罗敷十五余,宫腰舞罢不胜扶。
年年折在行人手,为问春风管得无。 -
266.《听崇德君鼓琴》 宋·黄庭坚
月明江静寂寥中,大家敛袂抚孤桐。
古人已矣古乐在,彷佛雅颂之遗风。
妙手不易得,善听良独难。
犹如优昙华,时一出世间。 -
267.《戏答公益春思二首》 宋·黄庭坚
昔人有真意,政在无美恶。
微言见端绪,垂手延後觉。
大声久辍响,谁继夫子铎。
长笑二南闲,斯道公不薄。 -
268.《粹老家隔帘听琵琶》 宋·黄庭坚
马卿劝客且无喧,请以侍儿临酒樽。
妆罢黄昏帘隔面,曲终清夜月当轩。
弦弦不乱拨来往,字字如闻人语言。
千古胡沙埋妙手,岂如桃李在中园。 -
269.《叔诲宿邀湖上之游以故不果往》 宋·黄庭坚
芰荷采尽荇田田,湖光价当酒十千。
主人邀客殊未来,西风枕簟废书眠。
睡罢书窗翻墨汁,龙蛇起陆云雨湿。
晚筵红袖劝倾杯,公荣坐远酌不及。 -
270.《喜雨歌为宋太守赋》 元·王冕
南州六月旱土赤,炎官火伞行虚空。
田畴圻裂河海涸,万物如在红炉中。
桔槔不用计已梏,农民踏踏愁岁凶。
蓬莱太守民父母,下顾赤子心忡忡。 -
271.《杂诗》 清·龚自珍
霜豪掷罢倚天寒,任作淋漓淡墨看。
何敢自矜医国手,药方只贩古时丹。 -
272.《已亥杂诗 44》 清·龚自珍
毫霜掷罢倚天寒,任作淋漓淡墨看。
何敢自矜医国手,药方只贩古时丹。 -
273.《菱溪大石》 宋·欧阳修
新霜夜落秋水浅,有石露出寒溪垠。
苔昏土蚀禽鸟啄,出没溪水秋复春。
溪边老翁生长见,疑我来视何殷勤。
爱之远徙向幽谷,曳以三犊载两轮。 -
274.《答谢景山遗古瓦砚歌》 宋·欧阳修
火数四百炎灵销,谁其代者当涂高。
穷奸极酷不易取,始知文章基扃牢。
坐挥长喙啄天下,豪杰竞起如蝟毛。
董吕傕汜相继死。 -
275.《试院闻奚琴作》 宋·欧阳修
奚琴本出奚人乐,奚虏弹之双泪落。
抱琴置酒试一弹,曲罢依然不能作。
黄河之水向东流,凫飞鴈下白云秋。
岸上行人舟上客,朝来暮去无今昔。 -
276.《减字木兰花·长杨辇路》 宋·晏几道
长杨辇路,绿满当年携手处。
试逐春风,重到宫花花树中。
芳菲绕遍,今日不如前日健。
酒罢凄凉,新恨犹添旧恨长。 -
277.《沁园春·绝品龙团》 宋·无名氏
绝品龙团,制造幽微,建溪路赊。
向南山采的,蟾酥乌血,和合北海,七宝灵芽。
时遇阳春,收归*琼室,碾磨捣、香尘腻水加。
玉瓯内,仗仙童手巧,烹出金花。 -
278.《调笑令·花酒》 宋·无名氏
花酒。
满筵有。
酒满金杯花在手。
头上戴花方饮酒。
饮罢了高叉手。
琵琶拨尽相思调。
更向当筵舞袖。 -
279.《玉阑干·玉阑干外秋蛩语》 清·朱彝尊
玉阑干外秋蛩语,一架豆花清露。
兰汤浴罢纳新凉,携纤手夜深尔汝。
绿窗人远纱空护,网暗尘,蛛丝无数。
旧时梁燕也惊心,一回来却又飞去。 -
280.《麦门冬内子吴中手植甚繁郁罢官移之而归不幸》 宋·梅尧臣
香草叶常碧,本生岩涧边。
佳人昔所爱,移植堂阶前。
自吴北归梁,复以盆盎迁。
佳人路中死,此草未忍捐。
与我日憔悴,根不通下泉。
勤勤为浇沃,稍见萌颖鲜。
终当置坟侧,长茂松柏埏。