-
161.《留别徐斯远时斯远将赴朱晦庵之约三首》 宋·赵蕃
君质故甚美,加之仍得师。
今为李君御,何后老人期。
念欲通名姓,还忧辱弃遗。
何当武夷下,与子共追随。 -
162.《过眉山谒乡耆宿李八丈提刑》 宋·程公许
忆昔下吴会,拜公古渝州。
别来忽星纪,不知几三为。
岂不愿舂粮,占乌渠渠屋。
良期苦难俪,千里劳远目。 -
163.《上宪使张郎中寿借西山集中甲申秋所赋雨荷诗》 宋·程公许
荣途惊一世,志士独苦心。
君看曲江公,中宵梁父吟。
岂无平反笑,事使贯索沉。
独醒睨众醉,枉尺那直寻。 -
164.《和立斋书怀二首》 宋·王柏
病暑已成痼,尘埃凝简竹。
萧萧北窗下,闭门惠茕独。
曜灵欲西迈,风露涕心目。
仰观牛女星,相望明河曲。 -
165.《寄贝勉斋冯桂坡》 宋·陈著
美人隔江水,相思江水深。
江水日夜流,泛我东去心。
春风百花老,把酒别草草。
邂逅未可期,梅杏黄已饱。 -
166.《平江送连亨叟赴省》 宋·陈藻
吾庐元在亮功坊,祖母东街家姓张。
舅翁官小先富强,有子破荡开书堂。
我随表伯学文章,忽然好怪不好常。
走师月鱼舍莆阳,三山士子厌我狂。 -
167.《赋芙蕖简诸友》 宋·陈傅良
我欲待明月,相从弄芙蕖。
月郭一再满,我行竟徐徐。
诛茅困黄埃,开卷疲蠹鱼。
缠缚二事间,红披绿萧疎。 -
168.《尉廨无隙地不能莳花竹之属惟厅事前旧有柳一》 宋·晁公溯
千林春入花梢红,空庭无树来东风。
手栽杨柳三尺许,芳意已在萌芽中。
官居难期十年木,聊尔移根伴幽独。
雨催细叶相续生,眉峰为谁出修绿。 -
169.《次韵吴文美》 宋·邓深
决科君辈不须疑,好采来如博局嬉。
拾芥紫青非外事,举杯富贵可前期。
相将竞奏大人赋,怂恿常谈小子诗。
接武虞廷须八凯,颍阳深遁我何知。 -
170.《挽楼文昌母安康太夫人汪氏》 宋·孙应时
中外三孤遗,康宁百岁期。
荣於列女传,美矣二南诗。
蝉蜕无馀恋,龙渊有合时。
十经汤沐赐,风木更须悲。 -
171.《邹忌讽齐王纳谏》 两汉·刘向 撰
邹忌修八尺有余,而形貌昳丽。
朝服衣冠,窥镜,谓其妻曰:“我孰与城北徐公美?”其妻曰:“君美甚,徐公何能及君也!”城北徐公,齐国之美丽者也。
忌不自信,而复问其妾曰:“吾孰与徐公美?”妾曰:“徐公何能及君也!”旦日,客从外来,与坐谈,问之客曰:“吾与徐公孰美?”客曰:“徐公不若君之美也。
”明日徐公来,孰视之,自以为不如;窥镜而自视,又弗如远甚。 -
172.《洛神赋》 魏晋·曹植
黄初三年,余朝京师,还济洛川。
古人有言,斯水之神,名曰宓妃。
感宋玉对楚王神女之事,遂作斯赋,其词曰:余从京域,言归东藩,背伊阙 ,越轘辕,经通谷,陵景山。
日既西倾,车殆马烦。 -
173.《滕王阁序》 唐·王勃
豫章故郡,洪都新府。
星分翼轸,地接衡庐。
襟三江而带五湖,控蛮荆而引瓯越。
物华天宝,龙光射牛斗之墟;人杰地灵,徐孺下陈蕃之榻。 -
174.《病梅馆记》 清·龚自珍
江宁之龙蟠,苏州之邓尉,杭州之西溪,皆产梅。
或曰:“梅以曲为美,直则无姿;以欹为美,正则无景;以疏为美,密则无态。
”固也。
此文人画士,心知其意,未可明诏大号以绳天下之梅也;又不可以使天下之民斫直,删密,锄正,以夭梅病梅为业以求钱也。 -
175.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
176.《长亭送别》 元·王实甫
(夫人、长老上云)今日送张生赴京,十里长亭,安排下筵席;我和长老先行,不见张生、小姐来到。
(旦、末 、红同上)(旦云)今日送张生上朝取应,早是离人伤感,况值那暮秋天气,好烦恼人也呵!“悲欢聚散一杯酒,南北东西万里程。
”[正宫][端正好]碧云天,黄花地,西风紧,北雁南飞。
晓来谁染霜林醉?总是离人泪。 -
177.《狱中上梁王书》 两汉·邹阳
臣闻忠无不报,信不见疑,臣常以为然,徒虚语耳。
昔荆轲慕燕丹之义,白虹贯日,太子畏之;卫先生为秦画长平之事,太白食昴,昭王疑之。
夫精变天地而信不谕两主,岂不哀哉!今臣尽忠竭诚,毕议愿知,左右不明,卒从吏讯,为世所疑。
是使荆轲、卫先生复起,而燕、秦不寤也。 -
178.《闲情赋》 魏晋·陶渊明
初,张衡作《定情赋》,蔡邕作《静情赋》,检逸辞而宗澹泊,始则荡以思虑,而终归闲正。
将以抑流宕之邪心,谅有助于讽谏。
缀文之士,奕代继作;因并触类,广其辞义。
余园闾多暇,复染翰为之;虽文妙不足,庶不谬作者之意乎。 -
179.《与吴质书》 魏晋·曹丕
二月三日,丕白。
岁月易得,别来行复四年。
三年不见,《东山》犹叹其远,况乃过之,思何可支!虽书疏往返,未足解其劳结。
昔年疾疫,亲故多离其灾,徐、陈、应、刘,一时俱逝,痛可言邪?昔日游处,行则连舆,止则接席,何曾须臾相失!每至觞酌流行,丝)
竹并奏,酒酣耳热,仰而赋诗,当此之时,忽然不自知乐也。 -
180.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。