-
1.《病牛》 宋·李纲
耕犁千亩实千箱,力尽筋疲谁复伤?
但得众生皆得饱,不辞羸病卧残阳。 -
2.《村居卧病三首》 唐·白居易
戚戚抱羸病,悠悠度朝暮。
夏木才结阴,秋兰已含露。
前日巢中卵,化作雏飞去。
昨日穴中虫,蜕为蝉上树。 -
3.《君复处士栖大师夙有玩月泛湖之约予以卧病致》 宋·释智圆
凉风吹众木,羸病转加前。
伏枕谁相问,中秋月又圆。
清光浮远峤,冷色混平川。
不得同支许,乘舟乐浩然。 -
4.《行营病中》 唐·刘商
心许征南破虏归,可言羸病卧戎衣。
迟迟不见怜弓箭,惆怅秋鸿敢近飞。 -
5.《早春病中》 唐·张籍
羸病及年初,心情不自如。
多申请假牒,只送贺官书。
幽径独行步,白头长懒梳。
更怜晴日色,渐渐暖贫居。 -
6.《马病》 宋·司马光
羸病何其久,仁心到栈频。
须怜苜蓿歉,当认主人贫。
客舍同萧索,山程共苦辛。
未能逢伯乐,且可自相亲。 -
7.《久病有感因示后学》 宋·释智圆
羸病身未死,轻安人屡亡。
穹旻不可问,浮世转加伤。
三十共嗟短,百年同好长。
未能齐一梦,何以事空王。 -
8.《木兰歌》 唐·韦元甫
木兰抱杼嗟,借问复为谁。
欲闻所戚戚,感激强起颜。
老父隶兵籍,气力日衰耗。
岂足万里行,有子复尚少! -
9.《试笔》 宋·释智圆
城市居无分,山林住有缘。
语惭甘似荠,道贵直如弦。
兀兀吟终日,羸羸病过年。
静招湖畔鹤,闲泛雪中船。 -
10.《寄钱起(一作司空曙诗)》 唐·耿湋
草长花落树,羸病强寻春。
无复少年意,空馀华发新。
青原高见水,白社静逢人。
寄谢南宫客,轩车不见亲。