-
1.《抛球乐(林钟商)》 宋·柳永
晓来天气浓淡,微雨轻洒。
近清明,风絮巷陌,烟草池塘,尽堪图画。
艳杏暖、妆脸匀开,弱柳困、宫腰低亚。
是处丽质盈盈。 -
2.《玉蝴蝶(赋玉绣球花)》 宋·张炎
留得一团和气,此花开尽,春已规圆。
虚白窗深,恍讶碧落星悬。
扬芳丛、低翻雪羽,凝素艳、争簇冰蝉。
向西园。 -
3.《春风袅娜(春恨·黄锺羽)》 宋·冯伟寿
被梁间双燕,话尽春愁。
朝粉谢,午花柔。
倚红阑故与,蝶围蜂绕,柳绵无数,飞上搔头。
凤管声圆,蚕房香暖,笑挽罗衫须少留。 -
4.《绣球花次兀颜廉使韵》 元·张昱
绣球春晚欲生寒,满树玲珑雪未干。
落遍杨花浑不觉,飞来蝴蝶忽成团。
钗头懒戴应嫌重,手里闲抛却好看。
天女夜凉乘月到,羽车偷驻碧阑干。 -
5.《端午赐观骑射击球侍宴》 明·王绂
葵榴花开蒲艾香,都城佳节逢端阳。
龙舟竞渡不足尚,诏令禁御开球场。
球场新开向东苑,一望晴烟绿莎软。
万马骞腾鼓吹喧,五云缭绕旌旗展。 -
6.《端午日观打球射柳应制》 明·王直
杨柳绿含滋,雕弓纵射时。
向风飞白羽,和露折青丝。
辇路晴光动,旌门午漏迟。
营前挝鼓急,捷报万人知。 -
7.《羽觞飞上苑》 宋·董嗣杲
日色荡晓香尘起,上苑春融锦屏里。
蕙枝小叶攒石台,桃英乱糁浮池水。
鳞波皱云展翠绡,羽幰逐风飒珠履。
骝飞步褭蹀躞高,杯行声度提壶美。 -
8.《奉和至寿春应令》 唐·虞世南
瑶山盛风乐,南巡务逸游。
如何事巡抚,民瘼谅斯求。
文鹤扬轻盖,苍龙饰桂舟。
泛沫萦沙屿,寒澌拥急流。 -
9.《奉和别鲁王》 唐·杨思玄
元王诗传博,文后宠灵优。
鹤盖动宸眷,龙章送远游。
函关疏别道,灞岸引行舟。
北林分苑树,东流溢御沟。
鸟声含羽碎,骑影曳花浮。
圣泽九垓普,天文七曜周。
方图献雅乐,簪带奉鸣球。 -
10.《谒禹庙》 唐·徐浩
亩浍敷四海,川源涤九州。
既膺九命锡,乃建洪范畴。
鼎革固天启,运兴匪人谋。
肇开宅土业,永庇昏垫忧。 -
11.《同乐天和微之深春二十首(同用家花车斜四韵)》 唐·刘禹锡
何处深春好,春深万乘家。
宫门皆映柳,辇路尽穿花。
池色连天汉,城形象帝车。
旌旗暖风里,猎猎向西斜。 -
12.《桐花》 唐·元稹
胧月上山馆,紫桐垂好阴。
可惜暗澹色,无人知此心。
舜没苍梧野,凤归丹穴岑。
遗落在人世,光华那复深。 -
13.《叙德书情四十韵,上宣歙翟中丞》 唐·白居易
元圣生乘运,忠贤出应期。
还将稽古力,助立太平基。
土控吴兼越,州连歙与池。
山河地襟带,军镇国藩维。 -
14.《郡斋独酌(黄州作)》 唐·杜牧
前年鬓生雪,今年须带霜。
时节序鳞次,古今同雁行。
甘英穷西海,四万到洛阳。
东南我所见,北可计幽荒。 -
15.《郡斋独酌(黄州作)》 唐·杜牧
前年鬓生雪,今年须带霜。
时节序鳞次,古今同雁行。
甘英穷西海,四万到洛阳。
东南我所见,北可计幽荒。 -
16.《宫词百首》 唐·和凝
紫燎光销大驾归,御楼初见赭黄衣。
千声鼓定将宣赦,竿上金鸡翅欲飞。
北阙晴分五凤楼,嵩山秀色护神州。
洛河自契千年运,更拟波中出九畴。 -
17.《宫词(梨园子弟以下四十一首一作王珪诗)》 唐·花蕊夫人
五云楼阁凤城间,花木长新日月闲。
三十六宫连内苑,太平天子住昆山。
会真广殿约宫墙,楼阁相扶倚太阳。
净甃玉阶横水岸,御炉香气扑龙床。 -
18.《乐语》 宋·王义山
◎寿崇节致语隆兴府
万年介寿,星辰拱文母之尊;四海蒙恩,雨露宠周臣之宴。
颂声交作,协气横流。
与天同心,为民立命。 -
19.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
20.《送艾太仆六十韵(太仆以乙科为郎,论江陵起》 明·汤显祖
世阀高临汝,衣冠起岳州。
精灵华盖晓,气脉洞庭秋。
江汉称才子,潇湘托好逑。
儒林苍玉满,郎署白云悠。