-
21.《小重山(春雪小醉)》 宋·毛滂
门外东风糁玉尘。
曲房花气蔼,博山春。
小槽珠滴桂椒芬。
梅蕊绽,谁共醉中闻。
睡起静无人。
曲屏横远翠,锦为邻。
十年旧事梦如新。
红蕤枕,犹暖楚峰云。 -
22.《贺新郎(赠邻人朱唐卿)》 宋·刘过
多病刘郎瘦。
最伤心、天寒岁晚,客他乡久。
大舸翩翩何许至,元是高阳旧友。
便一笑、相欢携手。 -
23.《题方干旧隐》 宋·李若谷
奇峰重复叠,宅在翠屏间。
僧到偏怜静,云留自共闲。
岩前樵径接,门外钓舟还。
老约为邻并,须求一亩山。 -
24.《花山寺看黄山》 宋·柳桂孙
翠色沈沈万树春,幽怀宜共竹为邻。
黄山只在阑干外,鸡阁云深认不真。 -
25.《澹岩六韵奉呈逊叔侍郎兼寄惠照禅老》 宋·潘正夫
祝融之南近湘滨,地出天开戡翠珉。
金阙不关尘世路,丹葩争发洞宫春。
迟留杖履寻真惯,怅望烟苏入梦频。
弈罢空怀烂柯客,云深多失避秦人。
高悬石栈仙风迥,静对岩扉濯色新。
借问时翁与禅伯,如何导往许为邻。 -
26.《邻几和叔饮定力同赋》 宋·韩维
城头片云黑,飞雨霭已至。
凉生芳树颠,影乱樽中翠。
沈烦忽去体,精锐飒生思。
江翁发新嘲,陈子抗奇议。
在言岂多同,于道不为异。
夜归清有余,微月照连骑。 -
27.《偈八首》 宋·释慧远
好是仲春渐暖,那堪寒食清明。
万叠云山耸翠,一天风月为邻。
在处华红柳绿,湖天浪稳风平。
山禽枝上语谆谆,再三琐琐碎碎,嘱付叮叮咛咛。 -
28.《秦妇吟》 唐·韦庄
中和癸卯春三月,洛阳城外花如雪。
东西南北路人絶,绿杨悄悄香尘灭。
路旁忽见如花人,独向绿杨阴下歇。
凤侧鸾欹鬓脚斜,红攒黛敛眉心折。 -
29.《烧歌》 唐·温庭筠
起来望南山,山火烧山田。
微红夕如灭,短焰复相连。
差差向岩石,冉冉凌青壁。
低随回风尽,远照檐茅赤。 -
30.《秦妇吟》 唐·韦庄
中和癸卯春三月,洛阳城外花如雪。
东西南北路人绝,绿杨悄悄香尘灭。
路旁忽见如花人,独向绿杨阴下歇。
凤侧鸾欹鬓脚斜,红攒黛敛眉心折。 -
31.《登徒子好色赋》 先秦·宋玉
大夫登徒子侍于楚王,短宋玉曰:"玉为人体貌闲丽,口多微辞,又性好色。
愿王勿与出入后宫。
"
王以登徒子之言问宋玉。 -
32.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
33.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
34.《帝京篇》 唐·骆宾王
山河千里国,城阙九重门。
不睹皇居壮,安知天子尊。
皇居帝里崤函谷,鹑野龙山侯甸服。
五纬连影集星躔,八水分流横地轴。 -
35.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
36.《柳毅传》 唐·李朝威
仪凤中,有儒生柳毅者,应举下第,将还湘滨。
念乡人有客于泾阳者,遂往告别。
至六七里,鸟起马惊,疾逸道左。
又六七里,乃止。 -
37.《落花篇》 明·林应亮
东邻昨夜飞红雨,落花如霰随风举。
千丛缀绮谢繁枝,九陌垂青隐芳树。
忆昨芳妍乍放时,含娟凝艳骋容姿。
盈盈绛帻承曦暖,烨烨瑶英泛露滋。 -
38.《望山》 唐·贾岛
南山三十里,不见逾一旬。
冒雨时立望,望之如朋亲。
虬龙一掬波,洗荡千万春。
日日雨不断,愁杀望山人。 -
39.《玉台新咏序》 南北朝·徐陵
夫凌云概日,由余之所未窥;千门万户,张衡之所曾赋。
周王璧台之上,汉帝金屋之中,玉树以珊瑚为枝,珠帘以玳瑁为匣。
其中有丽人焉。
其人也:五陵豪族,充选掖庭;四姓良家,驰名永巷。 -
40.《杂诗》 唐·无名氏
劝君莫惜金缕衣,劝君须惜少年时。
有花堪折直须折,莫待无花空折枝。
青天无云月如烛,露泣梨花白如玉。
子规一夜啼到明,美人独在空房宿。