-
121.《读宋太史潜溪集》 明·夏煜
混沌初刓太素斫,挺生神人断鳌膊。
剖戟割坤奠海岳,厥俗鸿荒人未觉。
帝命图书出河洛,奇耦生画参伍错。
焕乎斯文此其璞,二三启运乘飞跃。 -
122.《次东坡韵怀李三长蘅》 明·郑胤骥
丈夫怀当世,真假正相半。
淡荡曾生言,夫子喟然叹。
人生须底事,直为造物玩。
之子真快人,遇辄氛翳散。 -
123.《答田六深甫郑二信之过陂上》 明·周藩宗正
岂是谈经所,真成载酒庐。
竹停仙客骑,花翳孝廉车。
秉烛惊山鸟,调琴出浦鱼。
悠然对孤屿,宛在水中居。 -
124.《次韵苏伯固游蜀冈送李孝博奉使岭表》 宋·苏轼
新苗未没鹤,老叶方翳蝉。
绿渠浸麻水,白板烧松烟。
笑窥有红颊,醉卧皆华颠。
家家机杼鸣,树树梨枣悬。 -
125.《虎丘寺》 宋·苏轼
入门无平田,石路穿细岭。
阴风生涧壑,古木翳潭井。
湛卢谁复见,秋水光耿耿。
铁花秀岩壁,杀气噤蛙黾。 -
126.《上巳日与二子迨过游涂山荆山记所见》 宋·苏轼
此生终安归,还轸天下半。
朅来乘樏庙,复作微禹叹。
(昔自南河赴杭州过此,盖二十二年矣。
)従祠及彼呱,(有启庙。 -
127.《次韵信都公石枕蕲簟》 宋·王安石
端溪琢枕绿玉色,蕲水织簟黄金纹。
翰林所宝此两物,笑视金玉如浮云。
都城六月招客语,地上赤日流黄尘。
烛龙中天进无力,客主歊然各疲剧。 -
128.《再用前韵寄蔡天启》 宋·王安石
蔡侯东方来,取友无所挟。
翛翛一囊衣,偶以一书笈。
定林朝自炊,有匕或无筴。
时时羹藜藿,镬大苦难燮。 -
129.《光宅寺》 宋·王安石
翛然光宅淮之阴,扶舆独来止中林。
千秋锺梵已变响,十亩桑竹空成阴。
昔人倨堂有妙理,高座翳绕天花深。
红葵紫苋复满眼,往事无迹难追寻。 -
130.《题古源棠和尚送青轩》 宋·戴复古
南山色射窗,北山光照户。
道人处其中,冰玉为肺腑。
兹山自开辟,荒翳几年所。
一朝得主人,荆榛化庭宇。 -
131.《晁子西寄诗谢酒,自言其家数有逝者,词意悲》 宋·范成大
我读晁子诗,十语九慨伤。
长川日夜逝,鬓发空苍浪。
君家出世学,无生亦无亡。
乡谓法幢立,何乃槁木僵 -
132.《和孙莘老题召伯斗野亭》 宋·秦观
淮海破冬仲,雪霜滋不平。
菱荷枯折尽,积水寒更清。
辍棹得佳观,湖天绕朱甍。
信美无与娱,浊醪聊自倾。 -
133.《秋思》 宋·陆游
秋毫不受俗尘侵,随处悠然一散襟。
天际挂虹初断雨,云头翳日又成阴。
引泉北涧长浇竹,拂榻西窗自斫琴。
药石扫空身便健,始知万事要无心。 -
134.《秋日遣怀》 宋·陆游
野风声如潮,溪水色可染。
浮云时翳日,亦作雨数点。
行歌虽放浪,未至越绳检。
萧然茅三间,送老此山崦。 -
135.《独夜》 宋·陆游
一生食太仓,蠹耗均雀鼠;虽云久置散,饥饱尚撑拄。
两年失微禄,始觉困羁旅。
倾身营薪米,得食已过午。
人观不堪忧,意气终自许。 -
136.《秋晚村舍杂咏》 宋·陆游
村巷翳桑麻,萧然野老家。
园丁种冬菜,邻女卖秋茶。
啄木矜奇服,牵牛蔓碧花。
一樽虽草草,笑语且喧哗。 -
137.《醉题埭西酒家》 宋·陆游
桑麻蒙翳不通邻,耽酒颓然一老民。
遣客方眠那是醉?有衣可典未为贫。
晒翎斜日鸥来熟,印迹平沙雁到新。
君看此间何境界,痴人犹说吐车茵。 -
138.《书南堂壁》 宋·陆游
荒寒浅村步,隐翳小茅茨。
偶逐渔樵住,都忘岁月移。
闲惟接僧话,老始爱陶诗。
耆齿犹须几,羸然敢自期! -
139.《观书》 宋·杨万里
客从远方至,遗我书一编。
览旧眼全痛,诵新神顿还。
初披愁欲尽,久翫翳不妍。
情知无住处,闵免复竟篇。
庶几槁滓中,或沥腴一涓。
终然寂无获,所获倦且昏。
倦甚得佳睡,犹胜不得眠。 -
140.《雪後领儿辈行散》 宋·杨万里
今日意不惬,出游聊逍遥。
父子自为伴,何须外招邀。
过溪足小倦,临流坐危桥。
回头顾五庐,竹树翳草寮。