-
1.《雪》 宋·华岳
天低江阔水连天,上下周回一色兼。
扑雀猎鹰翻白缟,得鲈渔父指青帘。
马抛玉勒珑{左王右东}落,狮欠金铃橘柚添。
得句莫嫌呵冻笔,明年岁事已堪占。 -
2.《圆圆曲》 清·吴伟业
鼎湖当日弃人间,破敌收京下玉关。
恸哭六军俱缟素,冲冠一怒为红颜。
红颜流落非吾恋,逆贼天亡自荒宴。
电扫黄巾定黑山,哭罢君亲再相见。 -
3.《九章》 先秦·屈原
惜诵
惜诵以致愍兮,发愤以抒情。
所作忠而言之兮,指苍天以为正。
令五帝使折中兮,戒六神与向服。 -
4.《雪水庵咏雪二十韵》 宋·赵良坡
玄冥司号令,屏翳驱云车。
巧舞穿幽隙,轻扬下曲洼。
初疑蚕食叶,犹恐蠏行沙。
铅汞三千界,璚瑶百万家。 -
5.《括酹江月》 宋·林正大
泛舟赤壁,正风徐波静,举尊属客。
渺渺予怀天一望,万顷凭虚独立。
桂桨空明,洞箫声彻,怨慕还凄恻。
星稀月淡,江山依旧陈迹。 -
6.《琉璃瓶歌赠晁二》 宋·张耒
火维荒茫地轴倾,下有积水潜鲲鲸。
鳌身翻澜山为崩,金乌下啄狞龙腾。
狂须奇鬣万族朋,巨神日月双手擎。
夸娥愁思乌戢翎,老鱼战死风雨腥。 -
7.《腊中得雪快晴成古风呈尧章銛老》 宋·王炎
苍头熟睡唤不应,光射纸窗疑月明。
更筹可数夜方半,杙上一鸡先误鸣。
晓起飞花堆户外,幻出人间无色界。
九街车马不知寒,蹴蹋银杯翻缟带。 -
8.《客有为余话登天坛遇雨之状,因以赋之》 唐·刘禹锡
清晨登天坛,半路逢阴晦。
疾行穿雨过,却立视云背。
白日照其上,风雷走于内。
滉漾雪海翻,槎牙玉山碎。 -
9.《贺新郎(庚戌和薛制参赋雪韵)》 宋·李曾伯
将谓霏微雨。
恍朝来、虚檐生白,寒侵冒絮。
拟和盐花凌谢韫,,巧思翻成金注。
谁寄我、雪车冰柱。 -
10.《画龙歌》 明·周是修
云如车轮风如马,雷鼓砰訇电旗奓。
其中踊跃何尔为,无乃蜿蜒作霖者。
古来善画此者谁?叶翁所画称最奇。
笔端挥洒绝相似,亦有风云雷电随。 -
11.《甲午雪》 宋·王令
平居汩汩喜自堕,万事过目不省窥。
一年南北两见雪,未始把笔成一诗。
朝看气象浩茫昧,夜归瞑想通幽疑。
梦乘虚空谒帝所,砆礩象柱承琼榱。 -
12.《次韵韩子师雪中二首》 宋·韩元吉
曲樽高槛倚崔嵬,要是仙京白玉台。
云色自连鳷鹊动,天颜亦为近臣开。
光翻午夜浑疑月,花满新春未数梅。
自笑诗成无好语,但知缟带与银杯。 -
13.《对雪二首再用前韵》 宋·王之道
同云昼暗空,孤城早休市。
行人失道路,贺客拥阶砌。
翻缟语亦工,飞絮思争媚。
飘飘何所似,想见六铢袂。 -
14.《次林计议喜雪韵》 宋·陈造
雪缟长空紵带翻,数知冬意未阑残。
岁功告瑞须三白,客子凭高耐一寒。
拍塞闲郊瑶圃阔,晶荧危堞玉龙蟠。
归来冻坐追清赏,重把君诗剪烛看。