-
1.《送路纠归老丹阳》 宋·陈师道
身退不待年,意足不待余。
宁闻有余论,但问我何如。
才名四十年,盛气盖诸儒。
独无金水力,竟与蛙黾俱。 -
2.《次韵子由清汶老龙珠丹》 宋·苏轼
天公不解防痴龙,玉函宝方出龙宫。
雷霆下索无处避,逃入先生衣袂中。
先生不作金椎袖,玩世徜徉隐屠酒。
夜光明月空自投,一锻何劳纬萧手。 -
3.《送契丹使还次韵答净因老》 宋·王安石
老欲求吾志,时方摭我华。
强将愁出塞,空得病还家。
日转山河暖,风含草木葩。
胜游思一往,不敢问三车。 -
4.《一老儒为贵人烧丹丹垂成而走因此失所》 宋·戴复古
道途多险阻,此老欲何之。
命薄丹砂走,天寒白发悲。
从教达官骂,忍受小儿欺。
月夜双乌鹊,飞鸣绕树枝。 -
5.《和君贶老君庙姚黄牡丹》 宋·司马光
芳菲触目已萧然,独著金衣奉老仙。
若占上春先秀发,千花百卉不成妍。 -
6.《谢丹霞老师》 宋·邓肃
丹霞修何行,天花雨红英。
草莽化金碧,宴坐十年成。
落笔多奇语,酬唱皆名卿。
微言寄祸福,无心天籁鸣。 -
7.《送孙宾老宰丹棱》 宋·李流谦
回也真贤哉,陋巷一箪食。
卒然问为邦,所告王者事。
轲亦印微言,曰可禹稷配。
学道则爱人,偃昔尝有志。 -
8.《圣龙长老资公求修佛殿疏余不暇作也昔丹霞烧》 宋·虞俦
风雨飘摇绀宇摧,百身古佛尽莓苔。
政须豪士修檀施,定自诸天打供来。
向晚钟鱼犹短气,只今龙象亦生哀。
道人莫惮朱门去,会有清莲一朵开。 -
9.《玩丹砂 赠张山老》 元·马钰
休羡罗帏与绛绡。
红炉跳出碧尘销。
玄中玄妙有缘消。
颠倒阴阳真了了,不分白昼与清宵。
一轮性月上丹霄。 -
10.《老人命赋家庭双头牡丹》 宋·项安世
只与酴醾话独醒,不随桃李竞时名。
人怜国色无花对,天与风流并蒂生。
两两鹤红思并翥,双双鹿紫待齐鸣。
冲天食野方多庆,尽是仙翁手种成。