-
81.《田家词》 宋·艾性夫
大儿荷锸去疏麻,小儿提筐来采茶,翁自決水灌秧芽。
今年续食不可望,一夜老风摇麦花。 -
82.《用五男儿再赋》 宋·方回
每于生日赋新诗,似觉今年老更痴。
窃谓齐公千驷马,岂知陶氏五男儿。
能拼久客常沉醉,不念全家惯忍饥。
七十尚争三屈指,挂冠一纪此差奇。 -
83.《田家》 宋·释文珦
田家翁媪颇自适,翁解耕耘妇能织。
官中租赋无稽违,所养牛羊亦蕃息。
岁时力作不徒劳,桑柘满园禾黍高。
皆因勤俭百事足,老身不复愁逋逃。 -
84.《偈颂一百六十首》 宋·释宗杲
多时不说禅,口边生白醭。
大众苦相煎,便登陆曲录木。
匪论五家宗,不引传灯录。
才开两片皮,业因招薄福。 -
85.《对酒闲吟,赠同老者》 唐·白居易
人生七十稀,我年幸过之。
远行将尽路,春梦欲觉时。
家事口不问,世名心不思。
老既不足叹,病亦不能治。 -
86.《原陵老翁吟》 唐·原陵老翁
野田荆棘春,闺阁绮罗新。
出没头上日,生死眼前人。
欲知我家在何处,北邙松柏正为邻。
洛阳女儿罗绮多,无奈孤翁老去何,奈尔何。 -
87.《以石龟子施觉心长老》 宋·陈与义
老龟千年作一息,天地併入支床力。
何年生此石肠儿,非皮裹骨骨裹皮。
君家元绪不慎口,遂与老桑同一朽。
知君游世磨不磷,往作道人之石友。
道人莫欺此龟无六眸,试与话禅当点头。 -
88.《颍川城东野老》 宋·苏辙
我归颍川无故人,城东野老须如银。
少年椎埋起黄尘,晚岁折节依仙真。
走如麏鹿人莫亲,呼来上堂饮清樽。
踞床闭目略频伸,指我黄河出昆仑。 -
89.《得家书》 唐·杜甫
去凭游客寄,来为附家书。
今日知消息,他乡且旧居。
熊儿幸无恙,骥子最怜渠。
临老羁孤极,伤时会合疏。 -
90.《田家》 唐·司空曙
田家喜雨足,邻老相招携。
泉溢沟塍坏,麦高桑柘低。
呼儿催放犊,宿客待烹鸡。
搔首蓬门下,如将轩冕齐。 -
91.《眼儿媚(建安作)》 宋·赵彦端
侬家风物似山家。
梅老鬓丝华。
几回记得,攀翻琪树;醉帽_斜。
冷香不断春千里,归路本非赊。
有人却道,使君犹健,看遍余花。 -
92.《摸鱼儿(用实之韵)》 宋·刘克庄
便披蓑、荷锄归去,何须身著宫锦。
与谁共话桑麻事,朱老阮生尤稔。
筛样饼。
瓮样茧,长须赤脚供樵饪。 -
93.《田家三咏》 宋·叶绍翁
织篱为界编红槿,排石成桥接断塍。
野老生涯差省事,一间茅屋两池菱。
田因水坏秧重插,家为蚕忙户紧关。
黄犊归来莎草阔,绿桑采尽竹梯闲。
抱儿更送田头饭,画鬓浓调灶额烟。
争信春风红袖女,绿杨庭院正秋千。 -
94.《沁园春·家在柳塘》 宋·汪莘
家在柳塘,榜挂方壶,图挂黄山。
觉仙峰六六,满堂峭峻,仙溪六六,绕屋潺湲。
行到水穷,坐看云起,只在吾庐寻丈间。
非人世,但鹤飞深谷,猿啸高岩。 -
95.《和老人观牧图》 宋·崔鶠
作官畏人嘲,胡孙骑牧牛。
却离大江水,还家整归舟。
还家此计不可移,此乐勿令儿辈知。
行歌带索拾遗穗,耳静不复闻征鼙。 -
96.《田家吟》 明·周如埙
不识市朝车马喧,残蓑弱笠老田园。
柴门去郭无多路,野竹临流自一村。
春雨桑麻终岁足,清时鸡犬几家存。
儿孙牧畜南山下,为道须防猛虎繁。 -
97.《吴子野将出家赠以扇山枕屏》 宋·苏轼
峨峨扇中山,绝壁信天剖。
谁施大圆镜,衡霍入户牖。
得之老月师。
画者一醉叟。 -
98.《戏咏山家食品》 宋·陆游
牛乳抨酥瀹茗芽,蜂房分蜜渍棕花。
旧知石芥真尤物,晚得蒌蒿又一家。
疏索乡邻缘老病,团栾儿女且喧哗。
古人不下藜羹糁,斟酌龟堂已太奢。 -
99.《初夏同桑甥世昌过邻家》 宋·陆游
空谷旧生涯,萧条只自嗟。
妻馋嗔护笋,儿病失浇花。
赤米老能饱,浊醪贫可赊。
徵科幸差简,扶杖过邻家。 -
100.《寒食日晨炊姜家林,初程之次日也》 宋·杨万里
百五佳辰匹似无,合教追节却离居。
万家寒食初归鷰,一老春衫政寒驴。
耄柳已僧何再发,孺槐方爪可犀蔬。
儿书早问归程日,不用嗔渠只笑渠。