-
61.《惜黄花》 宋·宋先生
天机大道。
达者稀少。
运戊已、龙蟠更虎绕。
这一颗丹砂,凡世人难晓。
间木金、坎离颠倒。
阳全阴尽,形容不老。
将水火烹煎,自然炉灶。
待行功成就,炼无价宝。
去朝元、七祖都了。 -
62.《水龙吟(老人寿词)》 宋·侯置
夜来霜拂帘旌,淡云丽日开清晓。
香貌金暖,冰壶玉嫩,佳辰寒早。
橘绿橙黄,袖红裙翠,一堂欢笑。
正梅妃月姊,雪肌粉面,争妆点、潇湘好。 -
63.《水龙吟(老人寿词)》 宋·侯置
夜来霜拂帘旌,淡云丽日开清晓。
香貌金暖,冰壶玉嫩,佳辰寒早。
橘绿橙黄,袖红裙翠,一堂欢笑。
正梅妃月姊,雪肌粉面,争妆点、潇湘好。 -
64.《惜分飞·寒夜》 清·吴绮
昨晚西窗风料峭,又把黄梅瘦了。
人被花香恼,起看天共青山老。
鹤叫空庭霜月小,夜来冻云如晓。
谁信多情道,相思渐觉诗狂少。 -
65.《惜誓》 两汉·贾谊
惜余年老而日衰兮,岁忽忽而不反。
登苍天而高举兮,历众山而日远。
观江河之纡曲兮,离四海之霑濡。
攀北极而一息兮,吸沆瀣以充虚。 -
66.《惜春》 明·于谦
无计留春住,从教去复来。
明年花更好,只是老相催。 -
67.《惜时》 未知·无名
三春花事早,为花须及早。
花开有落时,人生容易老。 -
68.《寄兄玉老》 宋·储泳
雷阳路迢递,回首亦关心。
重别因轻诺,远行多近吟。
客怀秋色早,归梦岭云深。
莫以书无益,人来惜万金。 -
69.《可惜》 宋·丁开
日者今何及,天乎有不平。
功高人共嫉,事定我当烹。
父老俱呜咽,天王本圣明。
不愁唯党祸,携泪向孤城。 -
70.《开禧丁卯重过龙门有怀方丈老子》 宋·吕声之
翠屋交空结夏阴,征鞍亭午喜阴临。
披开草棘千重路,洗出冰壶一片心。
祥老还寻江浙去,诗家谁作楚梁吟。
须知珠玉元无踪,不惜西风惠我音。 -
71.《题东老庵》 宋·史功举
弁山凝翠碧横天,霅水开鉴流清泉。
隐君东老志高洁,一庵结在青山边。
平生倒屣爱佳客,买书不惜倾囊钱。
秋负八月酒初熟,邂逅有客来翩跹。 -
72.《陈老画牛》 宋·赵汝绩
老融弃发逃于禅,胸藏丘壑身林泉。
时拈寸草幻墨汁,惨淡咫尺生风烟。
尤工画牛古绝比,不特形似真神全。
平生知己一攻愧,惜墨如命诗犹传。 -
73.《老马》 元·郝经
百战归来力不任,消磨神骏老骎骎。
垂头自惜千金骨,伏枥仍存万里心。
岁月淹延官路杳,风尘荏苒塞垣深。
短歌声断银壶缺,常记当年烈士吟。 -
74.《老鹞行》 明·沈一贯
相州浮图灭素云,佛徒四散灵光分。
有狐绥绥窟其顶,据危布巧张魔军。
公然出入索祭赛,移精屋底惊钗裙。
几村月下卷眠席,驱桃鞭棘喧相闻。 -
75.《骊山老妓行(补唐天宝遗事,戏效白乐天作)》 明·孙蕡
秋风杨柳凋金缕,冷露芙蓉落芳渚。
寒香晚色何所如,骊山唐姬教坊女。
蛾眉淡扫山远碧,蝉鬓半抛云乱吐。
时妆无复新妖娆,曩态犹存旧娇妩。 -
76.《惜梅》 明·王弼
独树墙西老更繁,几回相伴月黄昏。
东风只为芳菲计,不道飞花已满园。 -
77.《南京别王道士秦淮卧病惜春阴,访问深知故旧》 明·危素
千里家乡渐投老,云山烂熳许相寻。
-
78.《读医士王立方瘦老子传求歌赋此》 明·谢常
瘦老子,吴门生,双瞳碧焰骨有棱,形臞力弱须杖行。
草堂卧病留不得,声名早动金门客。
走书远至阖闾城,起蹑芒屦强匍匐。
春风放舟东海边,相知喜遇王侯贤。 -
79.《渔阳老妇歌》 明·周忱
渔阳老妇白发多,去年归自斡难河。
自言本是田家女,少小姿容众推许。
父母求婚来大都,朱门许嫁不须臾。
良人系出蒙古部,阿翁仕元作枢副。 -
80.《仆曩于长安陈汉卿家见吴道子画佛碎烂可惜其》 宋·苏轼
子骏以见遗作诗谢之贵人金多身复闲,争买书画不计钱。
已将铁石充逸少,(殷铁石,梁武帝时人。
今法帖大王书中有铁石字。
)更补朱繇为道玄。