-
121.《元日小集耘老弟有诗和韵》 宋·虞俦
弟侄团栾岂偶然,华堂绮席间婵娟。
试看今夕知何夕,颇觉新年胜旧年。
黄纸除书须有命,青春作伴且随缘。
从今屡费何须惜,日办杯觞趁和篇。 -
122.《次韵汉老弟对月满饮》 宋·虞俦
鹤发金桃母,蛾眉萼绿华。
月圆香度桂,饮罢烛生花。
何惜尊熔酒,能令春满家。
更邀重九菊,醉里堕乌纱。 -
123.《师绎再赋湖庄雨后佳句有惜春之意复次其韵》 宋·曹彦约
委曲东风满万象,家培桃李恣雄夸。
先生客里观时态,老子诗中感物华。
雨后有花须领略。
春归无策可拦遮。
山行忘却芳菲趣,把玩珠玑到日斜。 -
124.《四月韵答才老》 宋·方岳
江山带郭数家村,穷僻谁敲月下门。
谢绝往来缘事尽,争论胜负为棋喧。
爱閒宁有万金产,投老当夸两足尊。
不惜梅花三寸雪,并令回施给孤园。 -
125.《用老竹与子晦韵》 宋·蒲寿宬
冰清玉洁好风襟,老屋凄凉兴味深。
身世已非尘外迹,语言犹是竹边音。
且陪此日莺花乐,休忆当年灯火心。
白发相看能几许,樽前须要惜光阴。 -
126.《王倅成老挽诗二首》 宋·王炎
珠玉山渊润,仁人久里居。
低徊尝结绶,强健即垂车。
长厚皆堪法,循良亦可书。
惜哉怀远业,小试只题舆。 -
127.《角招 故园旧有老梅数树,自庚午至庚辰,十》 元·邵亨贞
年来惟起步月前村之欢。
辛巳正月二十四日,曹云翁以红萼一权见予,风度绝韵,旧感横生,念之不置,因缀此阕为解,并以谢翁焉梦云杳。
东风外,画阑倚遍寒峭。
小梅春正好。 -
128.《角招 故园旧有老梅数树,自庚午至庚辰,十》 元·邵亨贞
年来惟起步月前村之欢。
辛巳正月二十四日,曹云翁以红萼一权见予,风度绝韵,旧感横生,念之不置,因缀此阕为解,并以谢翁焉梦云杳。
东风外,画阑倚遍寒峭。
小梅春正好。 -
129.《艾轩老先生文集刊传上以揄扬其问学下则得佛》 宋·陈藻
老艾先生殁,骎骎四纪年。
衣冠常叹惜,文字合刊传。
东峦乃犹子,遗藁掇拾全。
网山虽上足,无刀堪雕镌。 -
130.《阴晦残春可惜二首》 宋·宋庠
园林春去自无欢,宴幕经旬掩客盘。
雾野关河非意失,晓楼风雨不时寒。
空梁燕湿休矜舞,曲沼蛙鸣且为官。
嵩少归心堪怅望,紫芝赪桂老琼峦。 -
131.《和总领陈大卿告老二十韵》 宋·项安世
饥餐不愿粱,渴饮不辞鲁。
我老乞吾身,无才固其所。
岂有经世人,而当话高举。
朝为一日留,暮有一日补。 -
132.《雪中张仲庠惠十诗老懒不能追逐戏答古风兼简》 宋·章甫
爱君诗好韵倔奇,快如天马不容羁。
惜君有钱不沽酒,尽日苦吟难疗饥。
我生真成错料事,陈子生涯畧相似。
敢持短兵与君接,笑我老来长退怯。 -
133.《老笔赠铦上人二首》 宋·张镃
已事殷然争,江湖第一流。
才高楼五凤,伎进刃全牛。
可惜梅花节,忙回竹叶舟。
老师应赏棒,碑巨压东州。 -
134.《惜竹》 宋·孔武仲
老藓墙阴夕照间,何人折我翠琅玕。
即兹绿叶随尘化,犹有低枝带露残。
不放云梢侵霰雪,因嗟世故足波澜。
故园未乏筼筜品,十顷繁阴六月寒。 -
135.《老人生旦》 宋·陈文蔚
人生富贵多繁华,每遇诞日张绮罗。
高堂宾从拥朱紫,金尊捧欢倾流霞。
青春未暮神仙醉,舞腰回雪皓齿歌。
难逢乐事买欢笑,千金不惜如泥沙。 -
136.《再赋惜小骢二首》 宋·方回
骏骨直千金,难求起死针。
虽云为马□,却似有人心。
毡帐长城远,旗亭委巷深。
老身全赖此,完璧到如今。 -
137.《马惜蹄》 宋·方回
家居岂不好,事此鞍与羁。
春前三日雨,仆夫畏深泥。
江南万山中,冈岭互高低。
踏土不踏石,马亦惜其蹄。 -
138.《惜春长句》 宋·葛绍体
去年花开春日和,行嗅香蕊攀柔柯。
今年花开烟雨愁,坐见落英填污沟。
世事翻覆故应尔,天工卷舒亦如此。
曷不长教四时好,却令二月春草草。 -
139.《惜鸡诗》 宋·李覯
吾家有鸡母,乘春数子生。
生来逾六旬,互觉羽翼成。
其母且再卵,逐之使离散。
众雏既不来,一子独恋恋。 -
140.《五老》 宋·宋伯仁
壮年期佐汉中兴,岂谓蟠螭睡不醒。
可惜满床廷对稿,白头翻录道家经。