-
181.《吴门道归书怀》 宋·刘宰
投閒三十年,日与木石俱。
暮景际休明,搜罗逮樵渔。
洪造赐甄收,群公交荐书。
殷勤奉明诏,婉娈辞田庐。 -
182.《秋日榴花》 宋·林景熙
彼美石氏姝,相逢绿阴早。
借问此何时,清霜下百草。
舞裙冷猩红,自作背时好。
谁家返魂香,招以华素颢。 -
183.《劝学》 宋·陈普
七闽四海东南曲,自有天地惟篁竹。
无诸曾拥汉入秦,归来依旧蛮夷俗。
未央长乐不诗书,何怪天涯构板屋。
人民稀少禽兽多,云盘雾结成烜燠。 -
184.《丙申重九前后得今日都无病一句成十首》 宋·方回
今日都无病,黄花酒一觞。
登临怜老者,风雨过重阳。
稔岁真希有,南天始欲凉。
余生容苟活,不敢昧苍苍。 -
185.《丁戊行》 宋·方回
丁日释奠集儒士,戊日赛社驩农民。
四海干戈万事革,独此仿佛殷周因。
古礼仅存吏治落,农极憔悴儒尤贫。
章甫行市笑骂众,夫须服田科敛频。 -
186.《集贤堂已无》 宋·方回
旧日三贤又集贤,看人歌舞过湖船。
一时去取非公论,到底终难昧老天。 -
187.《哭从兄良遇》 宋·方回
先祖五男子,其下八男孙。
白首涉患难,仅余二老存。
兄昔健如虎,行步疾飞奔。
长眉具寿相,修髯当风掀。 -
188.《秋夜忆亲庭有感》 宋·释绍嵩
碧涧寒侵屋,高林露气清。
空窗闲月色,密竹动秋声。
宴坐游三昧,邻谈喧五更。
两亲今正老,此别不胜情。 -
189.《偈颂一百四十一首》 宋·释师范
安居结制,现前三昧。
普化摇铃,老卢踏确。 -
190.《小师正恭写松源掩室并师山行图请赞》 宋·释心月
父前行,子后随。
不肖孙,愚且痴。
三昧门,各自知。
入深村,草离离。
风前翻忆老杨岐。 -
191.《信士画真请赞》 宋·释印肃
非迷非悟,谁强名模。
无相三昧,不受涂糊。
越色超声无个事,连声不断念苏卢。
眉芒动处千光含,自肯除非大丈夫。 -
192.《普庵家宝》 宋·释印肃
普庵家宝,不著寻讨。
迷时不见,在处烦恼。
悟时无相,如日杲杲。
取舍不得,自然恰好。 -
193.《摩尼歌》 宋·释印肃
一颗摩尼非玉贝,不动随机方便快。
无边无表实先天,亘古迄今无覆盖。
六和同,心不在,放荡汪洋尘世外。 -
194.《萍乡县丞求颂》 宋·释印肃
杜门终日不通书,得意忘言总不拘。
举向世间人不会,妄谈生死事区区。
信香不昧和光爇,祸福皆心岂有殊。
心本全真含万有,只缘六处起诸愚。 -
195.《普庵歌》 宋·释印肃
祝个普庵纯宝贝,妙慧庄严真畅快。
无门为户到人稀,万里神光圆顶盖。
非相身,无不在,体露堂堂声色外。 -
196.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
性得渊源,穷通自然。
潭寒龙蜕骨,松老鹤成仙。
无心白云出岫,有应明月浮川。
相逢借伴人间世,游戏尘尘三昧缘。 -
197.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
发须衰白而霜雪益深,肌肤苍老而松桂剥皴。
四十余年而穷通一默,百千三昧而游戏诸尘。 -
198.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
形衰柳蒲,心老江湖。
鱼潜波路静,鹤梦月巢孤。
不损色香三昧手,粉黏双股理华须。 -
199.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
学绝与邻,名生实宾。
少年行脚事,老倒住山人。
拄杖虽无二升米,虚空自有十方身。
一机历历兮,三昧尘尘。 -
200.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
形虽老苍,事不穷忙。
味真嚼蜡,面冷刮霜。
撒手行空劫,全身入帝乡。
回头游戏成三昧,春上百华蜂采香。