-
201.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
丘壑精神,云水陈人。
心灯不夜,道树长春。
珠胎养乎老蚌,龙雷跃於修鳞。
烂烂光辉兮明白之窟,棱棱浪级兮桃华之津。
庄严三昧,游戏诸尘。 -
202.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
萎萎羸羸,病起风姿。
跛跛挈挈,老来事业。
坐稳三际平,心空百念绝。
森罗万象信崝嵘,门门三昧从施设。 -
203.《颂古一百则》 宋·释正觉
水不洗水,金不博金。
昧老色而得马,靡丝弦而乐琴。
结绳画卦有许事,丧尽真淳盘古心。 -
204.《璋监寺写师像求赞》 宋·释正觉
杳杳冥冥,寒雁影没而秋远烟青;寂寂惺惺,老蚕茧就而风高叶零。
天机静时活,道环虚处灵。 -
205.《秋夕寄周鍊师》 宋·舒岳祥
虫声叠哀思,树影弄清辉。
休恨催年老,私惭昧昨非。
倦童眠自语,惊鹤定还飞。
远念周高志,华颠坐翠微。 -
206.《日食》 宋·舒岳祥
十月初吉日,四野闻惊呼。
停杯出门看,日食将无余。
有如黑漆盘,来掩白玉盂。
自午而及申,磨盪未还初。 -
207.《句》 宋·宋太宗
珍重老臣纯不已,我惭寡昧继三皇。
-
208.《与可墨竹二十韵》 宋·苏籀
天工奇水墨,晴景照檀栾。
影动嵇阮爱,笋穿淇渭干。
禅翁三昧力,老手一挥间。
意匠先鹘落,心造忘笔端。 -
209.《和林子长韵》 宋·袁说友
横塘老居士,官意云蹉跎。
归田百顷溪,一目真恒河。
春来几栉沐,昧者时工呵。
惟公独未然,计拙乐且多。