-
1.《有邀余游中原者余以亲老辞王子贤未知来饯别》 宋·黎廷瑞
飞电歘然度天隙,百岁能堪几行役。
游子来归意恐迟,大人幸在何辞白。
风涛念尔去何之,日暮怜渠行故逆。
世间步步是危机,绵上可耕聊自适。 -
2.《有邀余游中原者余以亲老辞王子贤未知来饯别》 宋·黎廷瑞
有客六辔濡且均,要我共看中都春。
孔林乔木故无恙,首阳高风应未泯。
亦知江山不负我,政恐风尘能涴人。
故友贻书复相过,但祝自爱千金身。 -
3.《拜昭陵出城与张秘监阁老同里临行别…归寻辱清辞辄酬之》 唐·权德舆
仲月当南吕,晨装拜穀林。
逢君在东观,不得话离襟。
策马缘云路,开缄扣玉音。
还期才浃日,里社酒同斟。 -
4.《跋宋朝老再和陶渊明归去来辞》 宋·许及之
吾乡说三宋,伯也抱奇伟。
太学三十年,不作举子语。
晚当拜物恩,青衫送还官。
开口论世事,有舌不可扪。 -
5.《客有善画者取予所和归去来辞图之成轴仍为老》 宋·吴芾
劳苦形骸不自知,朝来始向画图披。
可怜憔悴今如许,更不归休待几时。 -
6.《寄永新元老元书元已辞广孝复归禾山白云矣》 宋·王洋
已尚清高久,须教去住艰。
强分云出岫,终放鹤归山。
烟带重风润,衣侵雾雨斑。
轻身如有药,犹恐费跻攀。