-
1.《李白醉骑驴图》 宋·释绍昙
酒渴思鲸饮,金鸾早退朝。
醉身扶不起,压折老驴腰。 -
2.《偈颂十首》 宋·释昙密
咄这花木瓜,苦澁无以加。
蓦然嚼得碎,清风生齿牙。
种性恶,不堪夸。
杨岐老驴三只脚,蹋人无数满天涯。 -
3.《点绛唇·老眼犹明》 元·谢应芳
老眼犹明,着书未了余生债。
客来休怪。
淡饭黄斋菜。
踏雪观梅,清兴依然在。
南门外。
夜来寻载。
扶醉驮驴背。 -
4.《点绛唇·老眼犹明》 元·谢应芳
老眼犹明,着书未了余生债。
客来休怪。
淡饭黄斋菜。
踏雪观梅,清兴依然在。
南门外。
夜来寻载。
扶醉驮驴背。 -
5.《苏武慢·驴背驮诗》 元·凌云翰
驴背驮诗,鸱夷盛酒,晓踏苏堤残雪。
露阙云门,璇阶玉宇,照耀日华光洁。
见说孤山,犹存老树,清兴一时超越。
画船归、更有渔舟,此景顿成奇绝。 -
6.《苏武慢·驴背驮诗》 元·凌云翰
驴背驮诗,鸱夷盛酒,晓踏苏堤残雪。
露阙云门,璇阶玉宇,照耀日华光洁。
见说孤山,犹存老树,清兴一时超越。
画船归、更有渔舟,此景顿成奇绝。 -
7.《题张题张果老骑驴图》 明·果庵
举世多少人,无如这老汉。
不是倒骑驴,凡事回头看。 -
8.《读医士王立方瘦老子传求歌赋此》 明·谢常
瘦老子,吴门生,双瞳碧焰骨有棱,形臞力弱须杖行。
草堂卧病留不得,声名早动金门客。
走书远至阖闾城,起蹑芒屦强匍匐。
春风放舟东海边,相知喜遇王侯贤。 -
9.《和黄龙清老三首》 宋·苏轼
骑驴觅驴真可笑,以马喻马亦成痴。
一天月色为谁好,二老风流各自知。 -
10.《归老》 宋·陆游
归老何妨驾鹿车,平生风雪惯骑驴。
鬓毛白尽犹耽酒,目力衰来转爱书。
止足极知于道近,痴顽更喜与人疏。
著身莫怪无闲处,地肺天台尽有余。 -
11.《夜梦遇老人於松石间若旧尝从其游者再拜叙间》 宋·陆游
辽海曾从化鹤丁,百年尘土污巾瓶。
万山深处遇行李,再拜起时如醉醒。
绿树岩前开药笈,白驴背上指丹经。
云霄平步寻常事,不用求方更解形。 -
12.《夜从父老饮酒村店作》 宋·陆游
旗亭浊酒典衣沽,蟹舍老翁折简呼。
夜中醉归骑草驴,嵬昂不须宗武扶。
丹徒布衣有筹略,渔阳突骑莫枝梧。
床头金尽何足道,肝胆轮囷横九区。 -
13.《题吴熙老风云图》 宋·张耒
雨脚横空万牛弩,烈风吹山山欲仆。
草披木拔何足道,大江翻澜失洲渚。
路旁失辔者谁子,道阻且长泥没屦。
鞭驴挽车亦何急,目眩心摇行不顾。
我生飘蓬惯羁旅,顾尔艰难逢亦屡。
衲被蒙头不下堂,且与身谋安稳处。 -
14.《寄黄龙清老三首》 宋·黄庭坚
骑驴觅驴但可笑,非马喻马亦成痴。
一天月色为谁好,二老风流只自知。 -
15.《老杜浣花溪图引》 宋·黄庭坚
拾遗流落锦官城,故人作尹眼为青。
碧鸡坊西结茅屋,百花潭水濯冠缨。
故衣未补新衣绽,空蟠胸中书万卷。
探道欲度羲皇前,论诗未觉国风远。 -
16.《花驴儿》 元·王冕
花驴儿,渡江踏遍江南土。
正值江南无马时,驴儿得志雄威武,况是能解花门语。
江南淫雨二百日,洪涛巨浪掀天舞。
麻麦烂死秧苗无,百姓吞声苦饥苦,驴儿啖粟恬故故。 -
17.《贾浪仙骑驴图》 元·王冕
雪花打帽风搅须,宽衣破靴骑蹇驴。
先生自是山泽癯,瘦名之传岂为虚?穷吟苦思不觉老,知音幸遇韩京兆。
至今长安诸小儿,拍手犹能为君道。
清声千古在世间,好诗句句夸浪仙。 -
18.《定风波·痛饮形骸骑蹇驴》 宋·无名氏
痛饮形骸骑蹇驴。
葛巾不整倩人扶。
笑指桃源泥样醉。
三睡。
诗魔长是泣穷途。
画手也知仙骨瘦。
□□崑山玉水点银须。
天地不能容此老。
笑傲。
一竿风月钓江湖。 -
19.《三川言十数年前尝有一短帽骑驴之士半醉徘徊》 宋·晁说之
君不见杜老死去傲九天,肯顾帑臭下三川。
问予何事知其然,此世此老无姻缘。
平生志愿得酒眠,暂时去作酒中仙。
况今仙侣琼琚连,瑶池醉倒阿母前。 -
20.《乌啄疮驴歌》 宋·王禹偁
商山老乌何惨酷,喙长于钉利于镞。
拾虫啄卵从尔为,安得残吾负疮畜。
我从去岁谪商於,行李惟存一蹇驴。
来登秦岭又巉岭,为我驮背百卷书。