-
1.《将至兰陵道中以远岫重叠出寒花散漫开为韵》 宋·李处权
小黠而大痴,耄耋均童孩。
当其有酒时,且共笑口开。
渊明真可人,吾庐归去来。
我今无吾庐,念之寸心摧。 -
2.《被旨趣行和计院兄韵》 宋·刘克庄
耄耋即今同队少,宗盟于我数年加。
陈根尚□□□□,新咏真堪续棣华。
狂老监犹能嗜酒,□□□□□生花。
何时手板抽还了,杖履追随莫去家。 -
3.《龙学张彦父挽词》 宋·周必大
岂弟基岩邑,名声起使华。
台评扶国是,谏纸合谟嘉。
念昔陪东府,看公肃正衙。
班齐人立鹗,疏出字飞鸦。 -
4.《题斋壁》 宋·陆游
皞皞太平民,堂堂大耋身。
乾坤一旅舍,日月两车轮。
蓑贵超三品,蔬甘敌八珍。
明年真耄矣,烂醉海山春。 -
5.《勉千里侄秋试六言四首》 宋·刘克庄
子心思犹盛壮,吾光阴已耋耄。
不堪蝥弧先登,尚可鼓旗傍噪。 -
6.《仁老画梅二首》 宋·吴则礼
疏影只横斜,覉臣真耋耄。
观渠小开落,得此大梦觉。 -
7.《亡妇小祥将至》 宋·姜特立
老来遽有闺中戚,岁月飞腾奈尔何。
八十耄龄能有几,九三大耋可无歌。
祥琴合御吾非激,朞乐如听玷可磨。
春到有花须育饮,莫伤岁暮更蹉跎。