-
1.《怀旧诗 伤庾杲之》 南北朝·沈约
右率馥时誉。
秀出冠朋僚。
耸兹千仞气。
振此百寻条。
藴藉含文雅。
散朗溢风飚。
楸槚今已合。
容范尚昭昭。 -
2.《哭吴县房耸明府》 唐·皎然
仁人迈厚德,可谓名实全。
抚迹若疏旷,会心极精研。
履危节讵屈,著论识不偏。
恨以荣级浅,嘉猷未及宣。 -
3.《哭吴县房耸明府》 唐·皎然
仁人迈厚德,可谓名实全。
抚迹若疏旷,会心极精研。
履危节讵屈,著论识不偏。
恨以荣级浅,嘉猷未及宣。 -
4.《予顷从穰下移涖河阳洎出中书复领分陕惟兹二》 宋·寇准
蝉鸣日正树阴浓,避暑行吟独杖筇。
却爱野云无定处,水边容易耸奇峰。 -
5.《故相国沂公建设学官实宠兹土近闻生徒寖盛姑》 宋·宋庠
旧学开宏构,斯文耸奥区。
由来汉丞相,善教鲁诸儒。
自昔升堂训,于今避席趋。
照函经满帙,绘壁礼成图。 -
6.《晨坐斋中偶而成咏》 唐·张九龄
寒露洁秋空,遥山纷在瞩。
孤顶乍修耸,微云复相续。
人兹赏地偏,鸟亦爱林旭。
结念凭幽远,抚躬曷羁束。
仰霄谢逸翰,临路嗟疲足。
徂岁方暌携,归心亟踯躅。
休闲倘有素,岂负南山曲。 -
7.《新理西斋》 唐·韦应物
方将氓讼理,久翳西斋居。
草木无行次,闲暇一芟除。
春阳土脉起,膏泽发生初。
养条刊朽枿,护药锄秽芜。
稍稍觉林耸,历历忻竹疏。
始见庭宇旷,顿令烦抱舒。
兹焉即可爱,何必是吾庐。 -
8.《奉和武相公镇蜀时咏使宅韦太尉所养孔雀》 唐·韩愈
穆穆鸾凤友,何年来止兹。
飘零失故态,隔绝抱长思。
翠角高独耸,金华焕相差。
坐蒙恩顾重,毕命守阶墀。 -
9.《法华寺石门精舍三十韵》 唐·柳宗元
拘情病幽郁,旷志寄高爽。
愿言怀名缁,东峰旦夕仰。
始欣云雨霁,尤悦草木长。
道同有爱弟,披拂恣心赏。 -
10.《晚雪吟》 唐·孟郊
贫富喜雪晴,出门意皆饶。
镜海见纤悉,冰天步飘飖.
一一仙子行,家家尘声销。
小儿击玉指,大耋歌圣朝。