-
1.《淳熙甲午桂林鹿鸣燕,辄赋小诗,少见劝驾之》 宋·范成大
维南吾国最多儒,耸看招招赴陇书。
竹实秋风辞穴凤,桃花春浪脱渊鱼。
月宫移种新栽桂,江水朝宗旧凿渠。
况有床头坊井上,明年应表第三闾。 -
2.《游桃源一百韵》 唐·刘禹锡
沅江清悠悠,连山郁岑寂。
回流抱绝巘,皎镜含虚碧。
昏旦递明媚,烟岚分委积。
香蔓垂绿潭,暴龙照孤碛。 -
3.《秋怀十五首》 唐·孟郊
孤骨夜难卧,吟虫相唧唧。
老泣无涕洟,秋露为滴沥。
去壮暂如剪,来衰纷似织。
触绪无新心,丛悲有馀忆。 -
4.《立德新居》 唐·孟郊
立德何亭亭,西南耸高隅。
阳崖泄春意,井圃留冬芜。
胜引即纡道,幽行岂通衢。
碧峰远相揖,清思谁言孤。 -
5.《纳凉联句》 唐·韩愈
递啸取遥风,微微近秋朔。
——孟郊
金柔气尚低,火老候愈浊。
——韩愈 -
6.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
7.《次韵和刘贡父登黄楼见寄并寄子由二首》 宋·苏轼
与子皆去国,十年天一隅。
数奇逢恶岁,计拙集枯梧。
好士余刘表,穷交忆灌夫。
不矜持汉节,犹喜揽桓须。 -
8.《次韵和刘贡甫登黄楼见寄并寄子由二首》 宋·苏轼
清派连淮上,黄楼冠海隅。
此诗尤伟丽,夫子计魁梧。
(刘为人短小。
)世俗轻瑚琏,巾箱袭武夫。 -
9.《辛未立春》 宋·张耒
彩胜耀朝日,欢言立新春。
朝阳披宿霭,颇觉天地温。
蔬盘簇细甲,相劝御芳辛。
谁云冰霜底,微绿还陈根。
我居双老槐,对耸苍龙鳞。
岁穷益惨淡,何以慰老人。 -
10.《燕岩行》 宋·白玉蟾
有客来从天竺峰,渡溪恰趁一篙风。
秋风著力送行李,吹入燕岩松竹里。
松竹凄凄天作秋,空来空去空中浮。
高岩万丈耸空碧,仙翁骑鹤去无迹。 -
11.《京兆安汾叟赴辟临洮幕府南舒李君自画阳关图》 宋·张舜民
古人送行赠以言,李君送人兼以画。
自写阳关万里情,奉送安西从辟者。
澄心古纸白如银,笔墨轻清意萧洒。
短亭离筵列歌舞,亭亭諠諠簇车马。 -
12.《月波楼》 宋·叶适
下林百果春自花,屋藏汀阴泉着沙。
光风腻雪谁汝惜。
繁红蜜翠空欹斜。
爱君楼高出江上,百里江山开四向。 -
13.《又上座主李左史八十韵》 宋·程公许
江路三年别,心旌万里摇。
登龙空有梦,蛰蚁困无聊。
侧听除书峻,深期庙论调。
方看仪玉笋,胡遽理荪桡。 -
14.《减字木兰花 庚申六月三日,同耶律君璋、赵》 宋·陆文圭
璋不饮,命歌者歌以劝之双鬟耸翠。
低护金莲裙*地。
铁石心肠。
无奈梅花一点香。
歌声梁绕。
流水泠泠云杳杳。
白发刘郎。
对景须弃醉一场。