-
121.《造袁州浮桥语》 宋·释印肃
普庵教化修浮桥,信心自肯大丰饶。
解脱皆因不思议,度人无量永赵遥。
秀江千古源何极,非干今日与明朝。
一生补处谁知有,万德咸欢寂体寥。 -
122.《偈颂二百零五首》 宋·释正觉
玉壶著脚四围宽,妙处其中转侧看。
顾鉴功忘鼻孔直,津流识尽髑髅乾。
夜横河汉白,霜洗斗牛寒。
休去歇去,绝言绝虑。 -
123.《颂古一百则》 宋·释正觉
圆珠不穴,大璞不琢,道人所贵无棱角。
拈却肯路根尘空,脱体无依活卓卓。 -
124.《颂古一○一首》 宋·释子淳
妙体堂堂相好全,青霄独步蹑金连。
千华驯犹慵坐,弊垢襕衫岂肯穿。 -
125.《灯下学书偶成》 宋·孙应时
学书乃一乐,人或罕知趣。
而我欲成癖,矻矻了朝暮。
天资苦凡弱,师法非早悟。
目力又已衰,怳若在烟雾。 -
126.《李允蹈再诗言别次韵》 宋·孙应时
仙人骑长鲸,醉与月相追。
落笑千万篇,要与风雅期。
里耳心巴唱,未省白雪词。
欲当莫邪锋,断毛真一吹。 -
127.《感怀二首》 宋·杨公远
桂薪玉米转煎熬,口体区区不胜劳。
今日难谋明日计,老年徒羡少年豪。
皮肤剥落诗方熟,鬓发沧浪画愈高。
自雇一寒成感慨,有谁能肯解绨袍。 -
128.《上浙东帅王尚书》 宋·曾丰
太古牺娲氏,创为琴与笙。
氤氲弸混沌,噢咻擘冥茎。
合气归三律,分音丽五行。
未歌先协律,无韵不成声。