-
1.《蓼莪》 先秦·佚名
蓼蓼者莪,匪莪伊蒿。
哀哀父母,生我劬劳。
蓼蓼者莪,匪莪伊蔚。
哀哀父母,生我劳瘁。 -
2.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
3.《七谏》 两汉·东方朔
初放
平生于国兮,长于原野。
言语讷譅兮,又无彊辅。
浅智褊能兮,闻见又寡。 -
4.《胡笳十八拍》 两汉·蔡文姬
我生之初尚无为,我生之后汉祚衰。
天不仁兮降乱离,地不仁兮使我逢此时。
干戈日寻兮道路危,民卒流亡兮共哀悲。
烟尘蔽野兮胡虏盛,志意乖兮节义亏。 -
5.《东京赋》 两汉·张衡
安处先生于是似不能言,怃然有间,乃莞尔而笑曰:“若客所谓,末学肤受,贵耳而贱目者也!苟有胸而无心,不能节之以礼,宜其陋今而荣古矣!由余以西戎孤臣,而悝缪公于宫室,如之何其以温故知新,研覈是非,近于此惑?”“周姬之末,不能厥政,政用多僻。
始于宫邻,卒于金虎。
嬴氏搏翼,择肉西邑。
是时也,七雄并争,竞相高以奢丽。 -
6.《胡笳十八拍》 魏晋·蔡琰
我生之初尚无为,我生之后汉祚衰。
天不仁兮降乱离,地不仁兮使我逢此时。
干戈日寻兮道路危,民卒流亡兮共哀悲。
烟尘蔽野兮胡虏盛,志意乖兮节义亏。 -
7.《幽愤诗》 两汉·嵇康
嗟余薄祜。
少遭不造。
哀茕靡识。
越在襁緥。 -
8.《长沙劝耕》 宋·真德秀
鞠育当知父母恩,弟兄更合识卑尊。
孝心尽处通天地,善行多时福子孙。 -
9.《贺蛟峰先生得孙》 宋·方逢振
翁年六十九,大郎才得孙。
五行不孤亢,停当乾与坤。
于焉观于穆,孝悌天已根。
贤愚一任汝,鞠育推予恩。 -
10.《太仓隆福寺创观音院以诗百韵寄妙观大师且呈》 宋·郏亶
珍重妙观师,书来再三读。
不蒙促归计,乃忧旷笺牍。
疑师未相知,待我尚尘俗。
窃闻构新殿,东畔建廊屋。 -
11.《劝孝》 宋·赵与泌
三复蓼莪思二亲,亲恩天地无比伦。
生我鞠我长育我,出入腹我何艰辛。
为人这子欲报德,吴天于我心罔极。
顺承犹恐莫酬恩,况敢忘恩为悖逆。 -
12.《送张佑之监德州仓予于佑之差有一日之长故言》 明·罗玘
郎吏头漆黑,心有大机轴。
司徒眼如电,晨降檄一幅。
入门绝经营,已饬车辘辘。
老父坐车上,横身任为仆。 -
13.《胡笳十八拍十八首》 宋·王安石
鞠之育之不羞耻,恩情亦各言其子。
天寒日暮山谷里,肠断非关陇头水。
儿呼母兮啼失声,依然离别难为情。
洒血仰头兮诉苍苍,知我如此兮不如无生。 -
14.《送张讽寺丞赴青州幕》 宋·梅尧臣
朝廷久清明,贤相出贤牧。
贤牧又选贤,森森备官属。
是以邦政修,良农播嘉谷。
上无租赋逋,下有囷廪蓄。 -
15.《生男吟》 宋·邵雍
我本行年四十五,生男方始为人父。
鞠育教诲诚在我,寿天贤愚系於汝。
我若寿命七十岁,眼前见汝二十五。
我欲愿汝成大贤,未知天意肯从否。 -
16.《听蛙》 明·刘基
绕舍荒池底且,蛰蛙齐候鸣雷社。
已知地气上如炊,更觉石泉流若泻。
举头玉烛焕阳明,?曷足汗泥悲土苴。
半夜条风入绮窗,清晨细雨霏檐瓦。 -
17.《渡江遣怀》 明·刘基
东风吹沧江,白日照花柳。
山川半显晦,积雨晴未久。
青阳好气候,群物竞苞剖。
农夫荷锄犁,各自登陇亩。 -
18.《癸丑生朝舟行有感》 宋·杨冠卿
悬弧初度日,鞠育念劬劳。
未了诗书债,见轻儿女曹。
争知两蜗角,等是一鸿毛。
所贵尽忠考,结交英与豪。 -
19.《责{上广下来}》 宋·刘学箕
我生不辰八岁孤,伯父薨逝叔父无。
长才十五立志苦,不敢怠惰知读书。
汝生父子不识面,母慈育字如捧珠。
那知汝更命苦极,八龄甫及母亦殂。 -
20.《送朱郎中寿昌通判河中府》 宋·苏颂
邶诗咏凯风,以成孝子志。
郑人复君母,传称能锡类。
中郎常有怀,生不识所恃。
登朝虽厚禄,当食每忘馈。