-
1.《经乱离后天恩流夜郎忆旧游书怀赠江夏韦太守良宰》 唐·李白
天上白玉京,十二楼五城。
仙人抚我顶,结发受长生。
误逐世间乐,颇穷理乱情。
九十六圣君,浮云挂空名。 -
2.《病中书怀呈友人》 唐·温庭筠
逸足皆先路,穷郊独向隅。
顽童逃广柳,羸马卧平芜。
黄卷嗟谁问,朱弦偶自娱。
鹿鸣皆缀士,雌伏竟非夫。 -
3.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
4.《狱中上梁王书》 两汉·邹阳
臣闻忠无不报,信不见疑,臣常以为然,徒虚语耳。
昔荆轲慕燕丹之义,白虹贯日,太子畏之;卫先生为秦画长平之事,太白食昴,昭王疑之。
夫精变天地而信不谕两主,岂不哀哉!今臣尽忠竭诚,毕议愿知,左右不明,卒从吏讯,为世所疑。
是使荆轲、卫先生复起,而燕、秦不寤也。 -
5.《葬花吟》 清·曹雪芹
花谢花飞花满天,红消香断有谁怜?
游丝软系飘春榭,落絮轻沾扑绣帘。
闺中女儿惜春暮,愁绪满怀无释处。
手把花锄出绣帘,忍踏落花来复去。 -
6.《太上感应篇》 宋·李昌龄
太上曰:祸福无门,唯人自召。
善恶之报,如影随形。
是以天地有司过之神依人所犯轻重,以夺人算。
算减则贫耗,多逢忧患,人皆恶之,刑祸随之,吉庆避之,恶星灾之,算尽则死。 -
7.《烈女李三行》 元·胡天游
大海何漫漫,千年不能移。
太山自言高,精卫衔石飞。
朝见精卫飞,暮见精卫飞。
吐血填作塸,一旦成路蹊。 -
8.《秧马》 宋·苏轼
春云蒙蒙雨凄凄,春秧欲老翠剡齐。
嗟我妇子行水泥,朝分一垄暮千畦。
腰如箜篌首啄鸡,筋烦骨殆声酸嘶。
我有桐马手自提,头尻轩昂腹胁低。 -
9.《秧马歌(并引)》 宋·苏轼
过庐陵,见宣德郎致仕曾君安止,出所作《禾谱》。
文既温雅,事亦详实,惜其有所缺,不谱农器也。
予昔游武昌,见农夫皆骑秧马。
以榆枣为腹欲其滑,以楸桐为背欲其轻,腹如小舟,昂其首尾,背如覆瓦,以便两髀,雀跃于泥中,系束藁其首以缚秧。 -
10.《寄慎伯筠》 宋·王安石
世网挂士如蛛丝,大不及取小缀之。
宜乎倜傥不低敛,醉脚踏倒青天低。
前日才能始谁播,一口惊张万夸和。
雷公诉帝喘欲吹,咸恐声名塞天破。 -
11.《谢福建茶使吴德华送东坡新集》 宋·杨万里
黄金白璧明月珠,清歌妙舞倾城姝。
他家都有侬家无,却有四璧环相如。
此外更有一床书,不堪自饱蠹鱼故。
故人远送东坡集,旧书避席皆让渠。 -
12.《吕氏假山》 宋·王令
鲸牙鲲鬣相摩捽,巨灵戏撮天凹突。
旧山风老狂云根,重湖冻脱秋波骨。
我来谓怪非得真,醉揭碧海瞰蛟窟。
不然禹鼎魑魅形,神颠鬼胁相撑挟。 -
13.《赠慎东美伯筠》 宋·王令
世网挂士如蛛丝,大不及取小缀之。
宜乎倜傥不低敛,醉脚倒踏青云归。
前日才能始谁播,一口惊张万夸和。
雷公诉帝喘似吹,盛恐声名塞天破。 -
14.《读师文和郡侯喜雨诗次其韵》 宋·陈造
涛波襄陵尚霖雨,龙伯不省田家苦。
官中出镪瘗流尸,内地之民无宅土。
京邑本根枝外邦,渠侬枵虚闯官仓。
流亡可饱骨可肉,县官仁爱吏慈祥。 -
15.《天马引》 宋·吴泳
陇古之野龙驹骧,追风胁月坤为裳。
竚云亭亭广颡直,夹镜炯炯双瞳光。
饭以玉山禾,饮以瑶池浆。
自成骨格异赭白,活出神采遗玄黄。 -
16.《李仲高石君堂》 宋·王灼
三吴黑风吹地拆,太湖浪高一千尺,龟鼋两山压湖心,岁岁飞涛恣冲射。
山骨虽坚亦破碎。
穴穿根断瑰奇出。 -
17.《承天寺》 宋·李弥逊
宿雨洗苍骨,峰峦发新秀。
寻幽蹑奇踪,腾踏众山囿。
层林销岩隈,空兀见危构。
空高望浮黎,静圣带灵鹫。 -
18.《归去来·归去来》 宋·曹勋
归去来,归去来。
陆行无车,水行无船。
足重繭兮,羊肠九折,历绝嶮而盘盘。 -
19.《病虎行》 宋·岳珂
长风吹谷白日暗,旷野人稀云黯澹。
狐狸啸舞豺狼嗥,病虎妥尾行蓬蒿。
天寒泉冻山骨高,皮枯髀痒霜爪搔。
纷纷晴雪爮落毛,垂头帖耳身腥臊。 -
20.《范文正问医帖赞》 宋·岳珂
元气在天,日星系焉。
骨骾在身,四体恃焉。
王国之干,公实似焉。
有炜翰墨,抑其细焉。
是书之传,自尹氏焉。
历年虽多,人争毖焉。
彼名家者,众或弃焉。
胁肩夏畦,亦何利焉。