-
41.《水龙吟(和韵)》 宋·李曾伯
荆州咫尺神州,几番得失孙刘手。
山河天险,东南牖户,钺何轻授。
泪落碑存,鹤归城是,不堪回首。
喜大堤草色,镇长春在,羊与陆、孰能否。 -
42.《宴清都》 宋·陈允平
听彻南楼鼓。
寒宵迥、玉壶冰漏迟度。
重温锦幄,低护青毡,曲通朱户。
巡檐细嚼寒梅,叹寂寞、孤山伴侣。 -
43.《贺新郎(三用韵寄旧宫怨)》 宋·何梦桂
更静钟初定。
卷珠帘、人人独立,怨怀难忍。
欲拨金猊添沈水,病力厌厌不任。
任蝶粉、蜂黄消尽。 -
44.《水调歌头》 宋·刘辰翁
我有此客否,难作主人翁。
小年自不相似,偶与大年同先生与槐城同月生,先后三日。
见说东厢诸少,正拥家君胜会,二八舞歌钟。
亦欲得公重,公在画堂中。 -
45.《沁园春(题新州醉白楼)》 宋·王奕
唐李太白,访贺知章,浩歌此楼。
想斗酒百篇,眼花落井,一时豪杰,千古风流。
白骨青山,美人黄土,醉魄吟魂安在否。
江南客,因来游胜践,稽首前修。 -
46.《沁园春(题新州醉白楼)》 宋·王奕
唐李太白,访贺知章,浩歌此楼。
想斗酒百篇,眼花落井,一时豪杰,千古风流。
白骨青山,美人黄土,醉魄吟魂安在否。
江南客,因来游胜践,稽首前修。 -
47.《台城路(为湖天赋)》 宋·张炎
扁舟忽过芦花浦。
闲情便随鸥去。
水国吹箫,虹桥问月,西子如今何许。
危阑谩抚。 -
48.《木兰花慢(元夕后,春意盎然,颇动游兴,呈霅·川吟社诸公·)》 宋·张炎
锦街穿戏鼓,听铁马、响春冰。
甚舞绣歌云,欢情未足,早已收灯。
从今便须胜赏,步青青、野色一枝藤。
落魄花间酒侣,温存竹里吟朋。 -
49.《摸鱼儿(己卯元夕)》 宋·刘将孙
又匆匆、一番元夕,无灯更愁风雨。
人间天上无归梦,惟有春来春去。
愁不语。
漫泪湿香绡,□草人何许。 -
50.《沁园春(庆杨平)》 宋·范炎
襟韵何如,文雅风流,王谢辈人。
问传家何物,多书插架,放怀无可,有酒盈樽。
一咏一谈,悠然高致,似醉当年曲水春。
还知否,壮胸中万卷,笔下千军。 -
51.《玉烛新》 宋·赵文
梅花新霁後。
正锦样华堂,一时装就。
洞房花烛深深处,慢转铜壶银漏。
新妆未了。 -
52.《玉烛新》 宋·赵文
梅花新霁後。
正锦样华堂,一时装就。
洞房花烛深深处,慢转铜壶银漏。
新妆未了。 -
53.《前出师表》 两汉·诸葛亮
先帝创业未半而中道崩殂,今天下三分,益州疲弊,此诚危急存亡之秋也。
然侍卫之臣不懈于内,忠志之士忘身于外者,盖追先帝之殊遇,欲报之于陛下也。
诚宜开张圣听,以光先帝遗德,恢弘志士之气,不宜妄自菲薄,引喻失义,以塞忠谏之路也。
宫中府中,俱为一体;陟罚臧否,不宜异同。 -
54.《孔雀东南飞/古诗为焦仲卿妻作》 两汉·佚名
汉末建安中,庐江府小吏焦仲卿妻刘氏,为仲卿母所遣,自誓不嫁。
其家逼之,乃投水而死。
仲卿闻之,亦自缢于庭树。
时人伤之,为诗云尔。 -
55.《洞仙歌·咏黄葵》 清·纳兰性德
铅华不御,看道家妆就。
问取旁人入时否。
为孤情淡韵、判不宜春,矜标格、开向晚秋时候。
无端轻薄雨,滴损檀心,小叠宫罗镇长皱。 -
56.《锦堂春·半壁横江矗起》 明·归庄
半壁横江矗起,一舟载雨孤行。
凭空怒浪兼天涌,不尽六朝声。
隔岸荒云远断,绕矶小树微明。
旧时燕子还飞否?今古不胜情。 -
57.《太史公自序》 两汉·司马迁
太史公曰:“先人有言:‘自周公卒五百岁而有孔子。
孔子卒后至于今五百岁,有能绍明世、正《易传》,继《春秋》、本《诗》、《书》、《礼》、《乐》之际?’”意在斯乎!意在斯乎!小子何敢让焉!上大夫壶遂曰:“昔孔子何为而作《春秋》哉”?太史公曰:“余闻董生曰:‘周道衰废,孔子为鲁司寇,诸侯害子,大夫雍之。
孔子知言之不用,道之不行也,是非二百四十二年之中,以为天下仪表,贬天子,退诸侯,讨大夫,以达王事而已矣。
’子曰:‘我欲载之空言,不如见之于行事之深切著明也。 -
58.《三槐堂铭》 宋·苏轼
天可必乎?贤者不必贵,仁者不必寿。
天不可必乎?仁者必有后。
二者将安取衷哉?吾闻之申包胥曰:“人定者胜天,天定亦能胜人。
”世之论天者,皆不待其定而求之,故以天为茫茫。 -
59.《寄欧阳舍人书》 宋·曾巩
巩顿首再拜,舍人先生:去秋人还,蒙赐书及所撰先大父墓碑铭。
反复观诵,感与惭并。
夫铭志之著于世,义近于史,而亦有与史异者。
盖史之于善恶,无所不书,而铭者,盖古之人有功德材行志义之美者,惧后世之不知,则必铭而见之。 -
60.《青霞先生文集序》 明·茅坤
青霞沈君,由锦衣经历上书诋宰执,宰执深疾之。
方力构其罪,赖明天子仁圣,特薄其谴,徙之塞上。
当是时,君之直谏之名满天下。
已而,君纍然携妻子,出家塞上。