-
1.《久欲乞归未得一日蒙恩放归不胜欣喜涂中得十》 宋·吴芾
今日方行第一程,看来已觉此身轻。
若还归到湖山里,何啻乘云上玉清。 -
2.《久欲乞归未得一日蒙恩放归不胜欣喜涂中得十》 宋·吴芾
来时似觉秋犹热,去日忽惊秋已深。
一去一来何所益,不如归去旧园林。 -
3.《久欲乞归未得一日蒙恩放归不胜欣喜涂中得十》 宋·吴芾
欲寒还暖雨还晴,极目秋郊景色明。
应是此归天亦喜,故将风日作人情。 -
4.《久欲乞归未得一日蒙恩放归不胜欣喜涂中得十》 宋·吴芾
无日无时不念归,此心宜有鬼神知。
如今已作终焉计,寄语山灵莫勒移。 -
5.《久欲乞归未得一日蒙恩放归不胜欣喜涂中得十》 宋·吴芾
淡烟斜日媚郊原,中有人家似辋川。
地侧忽惊车马过,三三两两竹篱边。 -
6.《久欲乞归未得一日蒙恩放归不胜欣喜涂中得十》 宋·吴芾
我病只宜投绂去,君恩却许奉祠归。
小人报国非无志,正恐叨逾触祸机。 -
7.《久欲乞归未得一日蒙恩放归不胜欣喜涂中得十》 宋·吴芾
东去匆匆不暂停,我于此地岂无情。
只缘衰病归心切,不惮崎岖趁晓程。 -
8.《久欲乞归未得一日蒙恩放归不胜欣喜涂中得十》 宋·吴芾
老夫非是厌洪都,正恐沉迷失故吾。
纵使东湖花似锦,不如归对小西湖。 -
9.《久欲乞归未得一日蒙恩放归不胜欣喜涂中得十》 宋·吴芾
邦人送我说殷勤,自愧初无德及民。
若更踌躇不归去,猿惊鹤怨亦愁人。 -
10.《久欲乞归未得一日蒙恩放归不胜欣喜涂中得十》 宋·吴芾
去年来见荷初败,今岁归逢菊已残。
残菊败荷浑似我,纵余芬馥岂堪观。 -
11.《久欲乞归未得一日蒙恩放归不胜欣喜涂中得十》 宋·吴芾
记得年时入境来,老分阃寄惧非才。
今朝遂出洪都去,笑指故山真快哉。 -
12.《久欲乞归未得一日蒙恩放归不胜欣喜涂中得十》 宋·吴芾
夹道乔松几度春,青青黛色四时新。
当时若尽荒郊种,万顷清阴更可人。 -
13.《久欲乞归未得一日蒙恩放归不胜欣喜涂中得十》 宋·吴芾
荒墟忽见翠成堆,错认青山入眼来。
元是松林如此好,不妨归去更勤栽。 -
14.《久欲乞归未得一日蒙恩放归不胜欣喜涂中得十》 宋·吴芾
路傍遥见一山居,欢喜犹如见故庐。
见似故该犹自喜,如今到后喜何如。 -
15.《久欲乞归未得一日蒙恩放归不胜欣喜涂中得十》 宋·吴芾
兀兀篮舆足欲拳,聊扶藜杖步山边。
招提此去无多地,且就僧房借榻眠。 -
16.《舒员外游香山寺数日不归兼辱尺书大夸胜事…长句以赠之》 唐·白居易
香山石楼倚天开,翠屏壁立波环回。
黄菊繁时好客到,碧云合处佳人来。
酡颜一笑夭桃绽,清吟数声寒玉哀。