-
21.《送范至能制置》 宋·李石
孔子不到秦,右军念西岷。
剑关铁岭江,与世隔红尘。
天变惜秘境,我岂世间人。
天上紫微郎,笔端演丝纶。 -
22.《题罗年能六友堂》 宋·魏了翁
罗氏堂中六友图,要求纸尾数行书。
若於此味真知得,着甚言词乞与渠。 -
23.《余少日不能持养志气所暴多矣迩来方喜问学之》 宋·刘学箕
吾非北宫黝,挫名挞诸市。
吾非孟施舍,量虑三军畏。
一堕剌客流,一入力战士。
知一不知二,遂与圣贤异。 -
24.《内机知府郎官再和示教清拔遒美手不能置用韵》 宋·程公许
世味轻於玉斗撞,向来骄气为君降。
暂离约会春风早,催逐飞帆下楚江。 -
25.《暮秋书齐述怀寄守能师》 宋·释智圆
杜门无俗交,尘事任浩浩。
空斋学佛外,六经恣论讨。
仁义志不移,贫病谁相恼。
天命唯我乐,百神非吾祷。 -
26.《送罗季能还延陵镇》 宋·刘宰
眼底纷纷利欲昏,君心当与哲人论。
欲尘不染修茎露,世味逾轻太古尊。
朞有此亚当岁俭,寒冬何地不春温。
幡然不惮延陵去,季子清风百世浮。 -
27.《正月初四后十余日病嗽不能出杂书十首》 宋·方回
僦居背古城,楼西耸乔木。
两年见黄落,雪尽欲再绿。
往时春鹊雏,理巢乳哺续。
不归视吾儿,于此拜饥腹。
穷山况味等,差胜客景独。 -
28.《正月初四后十余日病嗽不能出杂书十首》 宋·方回
客久已无味,更苦赀用乏。
年迈欲不竞,仍著疾病压。
相望五百年,老杜卧夔硖。
疲瘵困茧丝,遐荒敝戈甲。
谁方拥倾城,乐死有玉柙。 -
29.《楞严六根·异舌知味》 宋·释慧远
憍梵钵提知此味,苦涩咸酸那裹是。
一举如能至梵天,超证如来真实钱。 -
30.《世味》 宋·释文珦
世味从前已备尝,重罹世难转凄伤。
肯希逸骥能千里,最善灵龟解六藏。
览胜每寻清伴侣,观山另是好心肠。
年逾七十唯求死,便不埋时也不妨。 -
31.《能仁翼长老写师像求赞》 宋·释正觉
行脚句亲,住山迹陈。
默有余味,言还失真。
金发响而出碍,玉雕文以丧纯。
胸中器宇,眉底精神。 -
32.《寇攘之余谷五斗才易一鸡衰老多病资血味以为》 宋·舒岳祥
昔有尸乡翁,养鸡盖阡陌。
累财千余万,积微利自博。
子美居瀼西,此物尚百翮。
作诗戒宗文,墙东树笼栅。 -
33.《酬崔光禄冬日述怀赠答》 唐·韦嗣立
亭伯负高名,羽仪称上京。
魏珠能烛乘,秦璧许连城。
六月飞将远,三冬学已精。
洛阳推贾谊,江夏贵黄琼。 -
34.《雅琴篇》 唐·司马逸客
亭亭峄阳树,落落千万寻。
独抱出云节,孤生不作林。
影摇绿波水,彩绚丹霞岑。
直干思有托,雅志期所任。 -
35.《酬黎居士淅川作(昙壁上人院走笔成)》 唐·王维
侬家真个去,公定随侬否。
著处是莲花,无心变杨柳。
松龛藏药裹,石唇安茶臼。
气味当共知,那能不携手。 -
36.《题冤句宋少府厅留别》 唐·刘长卿
宋侯人之秀,独步南曹吏。
世上无此才,天生一公器。
尚甘黄绶屈,未适青云意。
洞澈万顷陂,昂藏千里骥。 -
37.《送薛据宰涉县(自永乐主簿陟状,寻复选受此官)》 唐·刘长卿
故人河山秀,独立风神异。
人许白眉长,天资青云器。
雄辞变文名,高价喧时议。
下笔盈万言,皆合古人意。 -
38.《题冤句宋少府厅留别》 唐·刘长卿
宋侯人之秀,独步南曹吏。
世上无此才,天生一公器。
尚甘黄绶屈,未适青云意。
洞澈万顷陂,昂藏千里骥。 -
39.《送薛据宰涉县(自永乐主簿陟状,寻复选受此官)》 唐·刘长卿
故人河山秀,独立风神异。
人许白眉长,天资青云器。
雄辞变文名,高价喧时议。
下笔盈万言,皆合古人意。 -
40.《杂诗六首》 唐·李华
黄钟叩元音,律吕更循环。
邪气悖正声,郑卫生其间。
典乐忽涓微,波浪与天浑。
嘈嘈鸱枭动,好鸟徒绵蛮。