-
1.《劳农安德镇古刹过句德华园二首》 宋·程公许
招提款松竹,古碣阅楷籀。
惠然二友佳,共此一卮酹。
扶携涉幽园,邂逅展遐眺。
海棠饮未酣,芳槛破微笑。 -
2.《岷峨叹》 宋·程公许
出门厌氛嚣,归卧集万感。
凭高一以眺,忽觉岷峨惨。
岷发报山色千古同,非烟非雾愁渖濛。
杜陵昔欢珠玉走,彼犹有幸天府供。 -
3.《工侍国史奉御香祷雪上竺前一夕雪瑞已应道间》 宋·程公许
庚子岁维夏,亢阳一何骄。
侵寻徂暑迫,恻怛圣虑焦。
祈寿喧三农,雩礼奔百僚。
商飚忽以厉,老魃意愈嚣。 -
4.《再和王君何定通判韵》 宋·王迈
覆雨翻云市道交,公持正论息群嘲。
风高莫送翎毛短,春暖难生土脉搏硗。
攻过每蒙奇药赐,卫生更借好方抄。
一阳来复侵侵泰,善类倾心望拔茅。 -
5.《南山诗》 唐·韩愈
吾闻京城南,兹惟群山囿。
东西两际海,巨细难悉究。
山经及地志,茫昧非受授。
团辞试提挈,挂一念万漏。 -
6.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
7.《水调歌头(送曹侍郎归永嘉)》 宋·洪咨夔
四海止斋老,百世水心翁。
都将不尽事业,付与道俱东。
气脉中庸大学,体统采薇天保,几疏柘袍红,千仞倚寥碧,一点驾归鸿。
扈江蓠,贯薜荔,制芙蓉。 -
8.《东京赋》 两汉·张衡
安处先生于是似不能言,怃然有间,乃莞尔而笑曰:“若客所谓,末学肤受,贵耳而贱目者也!苟有胸而无心,不能节之以礼,宜其陋今而荣古矣!由余以西戎孤臣,而悝缪公于宫室,如之何其以温故知新,研覈是非,近于此惑?”“周姬之末,不能厥政,政用多僻。
始于宫邻,卒于金虎。
嬴氏搏翼,择肉西邑。
是时也,七雄并争,竞相高以奢丽。 -
9.《上田待制》 宋·苏洵
日落长安道,大野渺荒荒。
吁嗟秦皇帝,安得不富强。
山大地脉厚,小民十尺长。
耕田破万顷,一稔粟柱梁。 -
10.《蝎虎》 宋·苏轼
黄鸡啄蝎如啄黍,窗间守宫称蝎虎。
暗中缴尾伺飞虫,巧捷功夫在腰膂。
跂跂脉脉善缘壁,陋质従来谁比数。
今年岁旱号蜥蜴,狂走儿童闹歌舞。
能衔渠水作冰雹,便向蛟龙觅云雨。
守宫努力搏苍蝇,明年岁旱当求汝。