-
1.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
2.《七言》 唐·吕岩
周行独力出群伦,默默昏昏亘古存。
无象无形潜造化,有门有户在乾坤。
色非色际谁穷处,空不空中自得根。 -
3.《游桃源一百韵》 唐·刘禹锡
沅江清悠悠,连山郁岑寂。
回流抱绝巘,皎镜含虚碧。
昏旦递明媚,烟岚分委积。
香蔓垂绿潭,暴龙照孤碛。 -
4.《观何君宝画》 宋·梅尧臣
燕马易画,吴牛难图。
马骨隐细牛骨麤,马毛厚密牛毛疏。
麤疏必辨别,细密多模胡。
乃知戴嵩笔,能出韩干徒。 -
5.《二鬼》 明·刘基
忆昔盘古初开天地时,以土为肉石为骨,水为血脉天为皮
,昆仑为头颅,江海为胃肠,蒿岳为背膂,其外四岳为四
肢。
四肢百体咸定位,乃以日月为两眼,循环照烛三百六十骨 -
6.《送晁道夫叔侄》 宋·黄庭坚
晁氏出西鄂,世家多艺文。
文庄和鼎实,尚书亦大门。
简编自襁褓,簪笏到仍昆。
向来映轩冕,颇据要路津。 -
7.《七佛庵三十韵》 明·舒頔
春色如多情,阴云贷游瞩。
登临不惮劳,?孛踤转山谷。
石磴危欲欹,梯身进恐覆。
松风响箫笙,花露滴巾幅。 -
8.《龟头山》 明·陶安
我闻龟头山,乃在麻城县。
东离八十里,高峻远先见。
伸向南行,欲桥仍俯颤。
巨吻谽谺张,穹脊坼绞现。 -
9.《上云乐》 明·刘基
混沌结,玄黄开,人生其中,称为三才。
一人身有一天地,形质虽异众理该。
欲淫物诱滋巧伪,遂使真淳耗?攵玄风颓。
乃有朝生而暮死者,本根浅短无栽培。 -
10.《二十六日下山观胜业寺禹柏偃卧地上分为九枝》 宋·项安世
人言禹时柏,是否何必研。
要知是古物,少亦逾千年。
盘盘九龙子,脊尾何蜿蜒。
疏髯挟雷雨,瘦骨含风烟。 -
11.《颂古九十八首》 宋·释印肃
一念心开解脱门,倒骑铁马绕昆仑。
一条脊骨纯金打,传与人间荫子孙。 -
12.《因道友说陈搏打睡警之》 宋·释印肃
日当午,有巴鼻,莫似这汉打瞌睡。
精魄沉滞识神牵,堕入三途难出离。 -
13.《忆筇竹杖词》 宋·舒岳祥
筇竹杖,筇竹杖,敬斋惠我侔璆璗。
万里岷江下峡船,大竹一筒中贮两。