-
1.《登玲珑山》 宋·苏轼
何年僵立两苍龙,瘦脊盘盘尚倚空。
翠浪舞翻红罢亚,白云穿破碧玲珑。
三休亭上工延月,九折岩前巧贮风。
脚力尽时山更好,莫将有限趁无穷。 -
2.《七佛庵三十韵》 明·舒頔
春色如多情,阴云贷游瞩。
登临不惮劳,?孛踤转山谷。
石磴危欲欹,梯身进恐覆。
松风响箫笙,花露滴巾幅。 -
3.《芗林五十咏·驾月桥》 宋·杨万里
紫霓横天度,银盘涌水来。
先生骑霓脊,盘上卷金杯。 -
4.《二十六日下山观胜业寺禹柏偃卧地上分为九枝》 宋·项安世
人言禹时柏,是否何必研。
要知是古物,少亦逾千年。
盘盘九龙子,脊尾何蜿蜒。
疏髯挟雷雨,瘦骨含风烟。 -
5.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
6.《开梅山》 宋·晁补之
开梅山,梅山开自熙宁之五年。
其初连峰上参天,峦崖盘崄阂群蛮。
南北之帝凿混元,此山不圯藏云烟。
跻攀鸟道出荟蔚,下视蛇脊相夤缘。 -
7.《二鬼》 明·刘基
忆昔盘古初开天地时,以土为肉石为骨,水为血脉天为皮
,昆仑为头颅,江海为胃肠,蒿岳为背膂,其外四岳为四
肢。
四肢百体咸定位,乃以日月为两眼,循环照烛三百六十骨 -
8.《游山门呈知府大卿》 宋·姚辟
春风到宛陵,太守遇康乐。
隐几坐高斋,清风媚林壑。
语我诸峰峦,道人古棲吒。
幽潜远江汉,秀耸类衡霍。 -
9.《马诗二十三首》 唐·李贺
龙脊贴连钱,银蹄白踏烟。
无人织锦韂,谁为铸金鞭。
腊月草根甜,天街雪似盐。
未知口硬软,先拟蒺藜衔。 -
10.《水龙吟(题盱江伟观)》 宋·严仁
城头杰观峥嵘,重阑下瞰苍龙脊。
镂珉盘础,雕檀竦楶,玲珑金碧。
华子冈头,麻源谷口,神仙窟宅。
道至今清夜,月明风冷,常隐隐、闻笙笛。