-
1.《宿彰教寺》 宋·王之道
过市欲投宿,秽隘非所巡。
人言五里余,有寺洁且宽。
驱驽犯泥淖,敢惮风雨寒。
稻塍与兔迳,萦纡度千盘。 -
2.《清心镜 治病》 元·马钰
气不通,脚膝患。
云母膏,敷贴常常备办。
破伤风、要可何如,花蕊石细掺。
治心病,清神散。
医性僻,附子理中丸弹。
灵宝丹、服得太多, -
3.《北征》 唐·杜甫
北归至凤翔,墨制放往鄜州作。
皇帝二载秋,闰八月初吉。
杜子将北征,苍茫问家室。
维时遭艰虞,朝野少暇日。 -
4.《羌村》 唐·杜甫
峥嵘赤云西,日脚下平地。
柴门鸟雀噪,归客千里至。
妻孥怪我在,惊定还拭泪。
世乱遭飘荡,生还偶然遂! -
5.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
6.《满江红》 宋·刘克庄
三黜归来,饭疏食、浑无愠色。
中年后、家如旅舍,身如行客。
轩冕岂非疣赘具,烟霞已是膏盲脉。
有些儿、隙地更疏泉,堆卷石。 -
7.《移狱》 近代·刘伯坚
大庾狱中将两日,移来绥署候审室,室长八尺宽四尺,一榻填满剩门隙;
五副脚镣响锒铛,匍匐膝行上下床,①
狱门咫尺隔万里,②守者持枪长相望。 -
8.《古梅》 宋·程炎子
水边山脚友渔樵,梅欲窥人故故招。
树剥龙鳞黏碧藓,枝翘鹤膝糁红椒。
诗如老杜吟东阁,梦约逋仙过断桥。
好待月窗清影瘦,传他神子上生绡。 -
9.《偶成》 宋·杨公远
抱膝长吟更短歌,百年身世易蹉跎。
事逢如意从来少,诗不惊人空自多。
暖日烘时花著子,东风吹后草成莎。
看渠天道无私覆,寒谷阳春有脚么。 -
10.《田父行》 明·成侃
陇雉双飞草深碧,陇上老人长叹息。
我生今年七十余,手脚胼胝面黧黑。
男婚女嫁知几时,短衣褴衫才掩膝。
昔年召募度流沙,万里归来鬓如雪。
殷勤荷戟还荷锄,石田峣嶰牛蹄脱。
牛蹄脱兮空汗流,独坐茫然心断绝。 -
11.《龟头山》 明·陶安
我闻龟头山,乃在麻城县。
东离八十里,高峻远先见。
伸向南行,欲桥仍俯颤。
巨吻谽谺张,穹脊坼绞现。 -
12.《壬寅二月有诏令郡吏分往属县减决囚禁十三日》 宋·苏轼
太平宫而宿于南溪溪堂遂并南山而西至楼观大秦寺延生观仙游潭十九日aa1归作诗五百言以记凡所经历者寄子由远人罹水旱,王命释俘囚。
分县传明诏,循山得胜游。
萧条初出郭,旷荡实消忧。
薄暮来孤镇,登临忆武侯。 -
13.《北征》 唐·杜甫
皇帝二载秋,闰八月初吉。
杜子将北征,苍茫问家室。
维时遭艰虞,朝野少暇日。
顾惭恩私被,诏许归蓬荜。 -
14.《望雨》 宋·杨万里
云兴惠山顶,雨放太湖脚。
初愁望中远,忽在头上落。
白羽障乌巾,衣袖已沾渥。
归来看檐溜,如泻万仞岳。 -
15.《再和仲晦监簿》 宋·刘克庄
少狂蕴奇志,探索删画前。
安能一措辞,何止三绝编。
俚音和薰风,短梦游钧天。
竟无鱼水分,姑了萤雪缘。 -
16.《箫杖歌》 元·杨维桢
空心劲草琅轩节,瘦如笔枝赤如铁。
壶公手中曾掷之,黄公石上飞星裂。
玑天道人双眼青,见之不减九节藤。
神丁未窥混沌窍,中有万壑铜龙声。 -
17.《赠山老借馆》 宋·程公许
三生云水僧,失脚困下吏。
每逢道人语,莫逆犹夙嗜。
况兹当龙象,共饮良有味。
宝坊寄嚣氛,一室淡如水。 -
18.《寿藤杖行》 宋·王柏
君不见奇章嗟削方竹,老杜作诗夸紫玉。
又不见东坡惊喜铁铿然,灵寿曾为汉臣辱。
我有怪藤几千岁,老髯乳节雷斧斸。
古苔苍藓封护秘,风删雨剥枝干秃。 -
19.《次韵和岳醵饮西峰寺分韵成诗十四首见寄》 宋·陈著
老佛眉閒屋漏愁,残廊脚下草光浮。
谁能饥坐芦穿膝,莫问神通石点头。 -
20.《老兴行慈云醉中》 宋·陈著
梅花斓斑春渐芳,山弄晴色溪生光。
筍担自随信老步,一步一伫春意长。
路逢邻叟笑谓我,须鬓皓矣脚尚强。
及今行乐刻当岁,莫学痴人无知死亦忙。