-
1.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
2.《宫词(梨园子弟以下四十一首一作王珪诗)》 唐·花蕊夫人
五云楼阁凤城间,花木长新日月闲。
三十六宫连内苑,太平天子住昆山。
会真广殿约宫墙,楼阁相扶倚太阳。
净甃玉阶横水岸,御炉香气扑龙床。 -
3.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
4.《无漏子假躯》 元·丘处机
一团脓,三寸气。
使作还同傀儡。
夸体段,骋风流。
人人不肯休。
白玉肌,红粉脸。
尽是浮华妆点。
皮肉烂,血津乾。
荒郊你试看。 -
5.《寄杨诚斋》 宋·葛天民
参禅学诗无两法,死蛇解弄活鲅鲅。
气正心空眼自高,吹毛不动全生杀。
生机熟语却不徘,近代独有杨诚斋。
才名万古付公论。 -
6.《奉和赵王春日诗》 南北朝·庾信
城傍金谷苑。
园里凤凰池。
细管调歌曲。
长衫教舞儿。
向人长曼脸。
由来薄面皮。
梅花绝解作。
树叶本能吹。
香烟龙口出。
莲子帐心垂。
莫畏无春酒。
须花但见随。 -
7.《梁园饮酒歌》 明·杨基
我生之辰木入斗,乌啼东井命壁守。
壁为文府斗为岁,许我文章播人口。
二龄能言学诵诗,四龄指字识某某。
五龄琢句对虚实,联青俪黄配奇耦。 -
8.《赋寿康海棠》 宋·李流谦
何许园林春最酽,海棠万万千千点。
不应惟是锦织成,正恐更将猩血染。
未开半豆已欲滴,烂吐一庭尤潋滟。
窥月洗雨俱可玩,抹雾横烟猝难掩。