-
1.《次韵钱穆父马上寄蒋颖叔二首》 宋·苏轼
玉关不用一丸泥,自有长城鸟鼠西。
剩与故人寻土物,腊糟红曲寄驼蹄。
多买黄封作洗泥,使君来自陇山西。
高才得兔人人羡,争欲寻踪觅旧蹄。 -
2.《吴春卿郎中饷腊猪肉,戏作古句》 宋·杨万里
老夫畏热饭不能,先生馈肉香倾城。
霜刀削下黄水精,月斧斫出红松明。
君家猪红腊前作,是时雪没吴山脚。
公子彭生初解缚,糟丘挽上凌烟阁。
却将一脔配两螯,世间真有杨州鹤。 -
3.《腊月九日雪三绝句》 宋·苏辙
腊中得雪春宜麦,瓮里无糟寒恼人。
未暇樽罍伴佳客,先将饼饵许比邻。 -
4.《甲辰季冬残腊大雪主人以糟玉面狸及尊酒为饷》 宋·杨冠卿
南山白额虎,暴戾日以滋。
纳诸罟擭中,食肉寝其皮。
文狸外柔顺,玉面而丰肌。
与世了无忤,奚亦遭危机。 -
5.《赠莘老七绝》 宋·苏轼
嗟余与子久离群,耳冷心灰百不闻。
若对青山谈世事,当须举白便浮君。
天目山前渌浸裾,碧澜堂下看衔舻。
作堤捍水非吾事,闲送苕溪入太湖。 -
6.《目眚忌食戏成》 宋·郑清之
生平未省读食经,蟛蜞何事干荀卿。
霜螯带糟老饕赋,素鳞斫脍晶盘行。
政欲莼鲈饱归兴,肯嫌蛙蛤讥南烹。
谁言厚味多腊毒,坐疑匕箸生戎兵。 -
7.《贫居》 宋·华岳
贫居不暇理椽茅,只倩江山围一遭。
林鸟乐时知地僻,岭云閒处觉天高。
春衫著破重连线,腊酒擎乾独醡糟。
且把杯盘聊自适,不须平地起风涛。 -
8.《暇日游逍遥台睹南华塑像独置一榻旁无侍卫前》 宋·苏颂
忆昔初读南华篇,但爱闳辨如川源。
沉酣渐得见真理,驰骛造化游胚浑。
潜心四纪不知倦,间日讲解时寻温。
其言无端极放肆,大抵顺物尤连犿。