-
1.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
2.《有泉在山(一首)》 明·刘基
有泉在山,爰注为壑。
膏火自煎,一室之烛。
蔚彼茂林,有檀有松,有梓有桐。
可以为车,可以为宫。 -
3.《谢人惠油炭》 宋·杨冠卿
青藜照天禄,宝炬分金莲。
荣遇不可期,膏火徒自煎。
檠短无余辉,囊空无留钱。
一灯假邻壁,三冬废尘编。
残膏许沾丐,继晷欣穷年。 -
4.《元夕卜油溪故事》 宋·魏了翁
满目忧端膏火煎,聊将膏卜验新年。
只祈五色云瑞世,不原蚩尤旗亘天。 -
5.《述九颂·固屏》 宋·程公许
蚩尤兮飞炱,天狗堕兮隐雷。
天运兮日蹙,目涨兮气埃。
一失兮一行,熟强兮孰弱。
莽三垂兮骨纵横,恣强敌兮横奔突。 -
6.《步虚蕊珠七言》 宋·程公许
玄盖之天高崒嵂,自满天眼支一脉。
嶙刚四面森翠壁,中有瑶柱倚天立。
窈窈郁郁仙者宅,涵云蓄雾九锁隔。
石扉谁遣玉{上竹下氐}擘,通行岂虞虎豹搤。 -
7.《偶成》 宋·张九成
冒热不安寝,整冠常夙兴。
清风入我怀,眷眷如有情。
嗟彼朝市人,正与膏火争。
藏机入钩钤,肆辩纷纵横。 -
8.《奉酬薛十二丈判官见赠》 唐·杜甫
忽忽峡中睡,悲风方一醒。
西来有好鸟,为我下青冥。
羽毛净白雪,惨澹飞云汀。
既蒙主人顾,举翮唳孤亭。 -
9.《和微之诗二十三首·和知非》 唐·白居易
因君知非问,诠较天下事。
第一莫若禅,第二无如醉。
禅能泯人我,醉可忘荣悴。
与君次第言,为我少留意。 -
10.《酹江月》 宋·徐鹿卿
民无札瘥,岁无荒饥。
冬既寒而雪,春方交而雨。
邦民德之,乃因民所欲而尊其知。
正月之望,张灯公廨,以旁施于亭也,令民游观无禁。 -
11.《梦韩无咎如在京口时既觉枕上作短歌》 宋·陆游
隆兴之初客江皁,连榱结驷皆贤豪。
坐中吴咎我所畏,日夜酬倡兼诗骚。
有时赠我玉具剑,间亦报之金错刀。
旧游忽堕五更梦,举首但觉铁瓮高。 -
12.《咏怀》 魏晋·阮籍
昔闻东陵瓜,近在青门外。
连畛距阡陌,子母相钩带。
五色曜朝日,嘉宾四面会。
膏火自煎熬,多财为患害。
布衣可终身,宠禄岂足赖? -
13.《挽宜春赵别驾二首》 宋·徐元杰
丛桂论文旧,辛酸话早年。
虀盐朝惯苦,膏火夜无眠。
一第酬初韦,殊勋策步仙。
激昂英气宇,缓步亦霄躔。 -
14.《答东阁》 宋·刘植
盎乏储空谩自豪,掬泉当酒味尤高。
卖文近觉马卿倦,脱赠今无范叔袍。
松下耕樵相尔汝,人间膏火自煎熬。
荆山山里山如壁,壁罅犹堪种碧桃。 -
15.《张府君挽诗》 宋·史尧弼
见说亲颜昼日嬉,夜窗膏火对书诗。
功名底事身终误,孝友平生政已施。 -
16.《癸亥春夜泊娄江哭徐子元晦四首》 明·何允泓
能以风流和友声,转于峭独见交情。
即看涕唾千金重,不分头颅片羽轻。
柳市莺花悲侠少,兔园膏火泣书生。
帷堂一哭知多少,谁把深心仔细评。
¤ -
17.《秋夕书怀》 明·许继
高空生夕凉,秋意入河汉。
驰云若奔驷,明月隐复见。
天机感众物,夜色掞深院。
鸣叶响萧飕,吟虫发清怨。 -
18.《游径山》 宋·苏轼
众峰来自天目山,势若骏马奔平川。
中途勒破千里足,金鞭玉?登相回旋。
人言山住水亦住,下有万古蛟龙渊。
道人天眼识王气,结茅宴坐荒山巅。 -
19.《景纯见和复次韵赠之二首》 宋·苏轼
解组归来道益光,坐看百物自炎凉。
卷帘堂上檀槽闹,送客林间桦烛香。
浅量已愁当酒怯,非才尤觉和诗忙。
何人贪佩黄金印,千柱耽耽锁北冈。 -
20.《送蜀僧去尘?此诗为苏洵作?》 宋·苏轼
十年读《易》费膏火,尽日吟诗愁肺肝。
不解丹青追世好,欲将芹芷荐君盘。
谁为善相宁嫌瘦,复有知音可废弹。
拄杖挂经须倍道,故乡春蕨已阑干。