-
1.《丙辰自南宫下第还避倭往来无定居亲交少至独》 明·归有光
江乡卜筑又城皞,春去秋来似雁臣。
总是寂寥扬子宅,如何更有问奇人。 -
2.《七交七首·自叙》 宋·欧阳修
余本漫浪者,兹亦漫为官。
胡然类鸱夷,托载随车辕。
时士不俛眉,默默谁与言。
赖有洛中俊,日许相跻攀。
饮德醉醇酎,袭馨佩春兰。
平时罢军檄,文酒聊相欢。 -
3.《挟文薛君自赋五首克己读书安贫择交训子为题》 宋·程公许
为人非外铄,己与物同之。
私欲阴霾蔽,良心日月亏。
若能无窒碍,底用苦思惟。
天理浑然处,吾生自有涯。 -
4.《挟文薛君自赋五首克己读书安贫择交训子为题》 宋·程公许
静得山林趣,间知日月长。
肖风披竹素,小雨润芸香。
外饰谢文绣,饥餐须稻粱。
人生有同嗜,只此绝难忘。 -
5.《挟文薛君自赋五首克己读书安贫择交训子为题》 宋·程公许
赋予有常分,非关智力求。
违行能自信,显晦复何忧。
瓢饮贤颜子,瓜畴隐邵侯。
胸中吉祥宅,何处不天游。 -
6.《挟文薛君自赋五首克己读书安贫择交训子为题》 宋·程公许
士能知尚友,岂必尽同时。
杂鲍兰胥化,亡羊路或岐。
醴甘知易绝,丝素亦奚悲。
可以交难择,而忘伐木诗。 -
7.《挟文薛君自赋五首克己读书安贫择交训子为题》 宋·程公许
万事烟云过,须留尾段看。
芝兰庭砌茂,风雨夜灯寒。
楚泽荷纫绿,燕山桂梁丹。
诗书门户壮,何待侈重栾。 -
8.《余行江湖余五十载备知交态唯心史观熏自闻始》 宋·释文珦
小人必树党,势利相因依。
势成乃翕合,势去还暌离。
君子贵独立,中心存不欺。
荣华羞附丽,衰谢罔弃遗。