-
41.《风雨渡扬子江》 元·吴莱
大江西来自巴蜀,直下万里浇吴楚。
我从扬子指蒜山,旧读《水经》今始睹。
平生壮志此最奇,一叶轻舟傲烟雨。
怒风鼓浪屹于城,沧海输潮开水府。 -
42.《送潘御史克容释累赴京》 明·郭登
才难不其然,此叹自千古。
淳风散已久,至道卑若土。
纷纷事机巧,泛泛播簧鼓。
虚名竞相尚,实践反遭侮。 -
43.《西瀼社少陵祠》 明·黄辉
出峡是何意,栖巢仍恋枝。
不应三亩券,买得古今祠。
浅泊龙犹侮,孤鸣雀自悲。
只应蓠芷近,屈宋有前期。 -
44.《予生》 明·刘溥
予生鄙性嗜奇古,北走青徐南走楚。
千金不惜买干将,宝匣腾光快先睹。
龙文星彩莹深秀,结绿青萍何足数。
河汉常时失斗牛,雷电中宵吼风雨。 -
45.《张烈妇》 明·陆师道
抱璧置泥涂,皎然质不泯。
菖蒲九节花,虽死常流芬。
十三学裁衣,十六诵诗书。
十七妇道成,十八为君妻。 -
46.《齿落》 明·吴俨
我年六十一,已落第三齿。
若更活数年,所存知有几。
刚风着唇吻,利与剑戟比。
岂待入腹中,而后疾病起。 -
47.《半生行》 明·郑琰
刺促复刺促,哀歌不成曲。
试听征人歌一声,切切乌乌泪相续。
吾祖卜地三山麓,世业繁华称鼎族。
七叶盛文儒,八代承章服。 -
48.《白水山佛迹岩(罗浮之东麓也,在惠州东北二》 宋·苏轼
何人守蓬莱,夜半失左股。
浮山若鹏蹲,忽展垂天羽。
根株互连络,崖峤争吞吐。
神工自炉鞲,融液相缀补。 -
49.《夜过舒尧文戏作》 宋·苏轼
先生堂前霜月苦,弟子读书喧两庑。
推门入室书纵横,蜡纸灯笼晃云母。
先生骨清少眠卧,长夜默坐数更鼓。
耐寒石砚欲生冰,得火铜瓶如过雨。
郎君欲出先自赞,坐客敛衽谁敢侮。
明朝阮籍过阿戎,应作羲之羡怀祖。 -
50.《食槟榔》 宋·苏轼
月照无枝林,夜栋立万础。
眇眇云间扇,荫此九月暑。
上有垂房子,下绕绛刺御。
风欺紫凤卵,雨暗苍龙乳。 -
51.《夜过舒尧文戏作》 宋·苏轼
先生堂上霜月苦,弟子读书喧两庑。
推门入室书纵横,蜡纸灯笼晃云母。
先生骨清少眠卧,长夜默坐数更鼓。
耐寒石砚欲生冰,得火铜瓶如过雨。
郎君欲出先自赞,坐客敛衽谁敢侮。
明朝阮籍过阿戎,应作羲之羡怀祖。 -
52.《赠李道士》 宋·苏轼
世人只数曹将军,谁知虎头非痴人。
腰间大羽何足道,颊上三毛自有神。
平生狎侮诸公子,戏著幼舆岩石里。
故教世世作黄冠,布袜青鞋弄云水。 -
53.《赠李道士(并叙)》 宋·苏轼
驾部员外郎李君宗固,景祐中良吏也,守汉州。
有道士尹可元,精练善画,以遗火得罪,当死。
君缓其狱,会赦,获免,时可元年八十一,自誓且死必为李氏子以报。
可元既死二十余年,而君子世昌之妇,梦可元入其室,生子曰得柔,小名蜀孙。 -
54.《再用前韵寄蔡天启》 宋·王安石
蔡侯东方来,取友无所挟。
翛翛一囊衣,偶以一书笈。
定林朝自炊,有匕或无筴。
时时羹藜藿,镬大苦难燮。 -
55.《琴操十首·越裳操》 唐·韩愈
雨之施物以孳,我何意于彼为。
自周之先,其艰其勤。
以有疆宇,私我后人。
我祖在上,四方在下。
厥临孔威,敢戏以侮。
孰荒于门,孰治于田。
四海既均,越裳是臣。 -
56.《吊元鲁山》 唐·孟郊
搏鸷有余饱,鲁山长饥空。
豪人饫鲜肥,鲁山饭蒿蓬。
食名皆霸官,食力乃尧农。
君子耻新态,鲁山与古终。 -
57.《初夏即事》 宋·杨万里
旋作东陂已水声,才经急雨恰新晴。
提壶醒眼看人醉,布谷催农不自耕。
一似老夫堪笑死,万方口业拙谋生。
嘲红侮绿成何事,自古诗人没十成。 -
58.《寄李端叔二首》 宋·张耒
束发闻至道,荣辱久齐观。
中年婴世故,已复傲忧患。
闲居虽荒寂,几杖颇清晏。
悠悠闲晷景,草草贫寝饭。 -
59.《秋思》 宋·黄庭坚
柴门扃兮,牛羊下来其已久。
四壁立兮,蛩螿太息不可听。
夜冉冉兮斗魁委柄若授人,天寥寥兮河汉风浪西南倾。
山川悠远兮,谁独不共此明月。 -
60.《濂溪诗》 宋·黄庭坚
溪毛秀兮水清,可饭羹兮濯缨,不渔民利兮又何有于名。
弦琴兮觞酒,写溪声兮延五老以为寿。
蝉蜕尘埃兮玉雪自清,听潺湲兮鉴澄明。
激贪兮敦薄,非青蘋白鸥兮谁与同乐。