-
1.《投赠钱侍郎端礼三篇》 宋·李吕
天地生成无用躯,青箱世业一愚儒。
几同海上屠龙术,空守岩前待兔株。
自信平生非木石,谁怜半世混泥涂。
幸逢点铁为金手,乞与投身造化炉。 -
2.《咏晴》 宋·赵蕃
冥冥十日雨,不见海棠梨。
霁色晨初上,禽声乐可知。
春衣犹故褐,薄饭只朝虀。
自信端如此,流行任所之。 -
3.《信陵君窃符救赵》 两汉·司马迁
魏公子无忌者,魏昭王少子,而魏安釐王异母弟也。
昭王薨,安釐王即位,封公子为信陵君。
公子为人,仁而下士 ,士无贤不肖,皆谦而礼交之,不敢以其富贵骄士。
士以此方数千里争往归之,致食客三千。 -
4.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
5.《至端州驿见杜五审言沈三佺期阎五朝隐王二无竞题壁慨然成咏》 唐·宋之问
逐臣北地承严谴,谓到南中每相见。
岂意南中歧路多,千山万水分乡县。
云摇雨散各翻飞,海阔天长音信稀。
处处山川同瘴疠,自怜能得几人归。 -
6.《曾端伯自承移帅川口有怀风旨无便附信忽领教》 宋·曹勋
某也庵居久,心形付自然。
山林藏老退,松竹养风烟。
遇物元非远,寻真自一天。
怀人会心处,熟诵见山篇。 -
7.《南乡子·己巳三月自郡城归乡过区菶吾西园话旧》 清·陈洵
不用问田园,十载归来故旧欢。
一笑从知春有意,篱边,三两余花向我妍。
哀乐信无端,但觉吾心此处安。
谁分去来乡国事,凄然,曾是承平两少年。 -
8.《夫差伍员》 宋·陈普
载籍几千年,相踵兴亡迹。
何国非自取,一一有来历。
亡必以失道,与必以有德。
有德无不兴,不在防寇贼。 -
9.《古今豪逸自放之士鲜不嗜酒》 宋·胡寅
美禄无过酒,星泉奠两仪。
端由皆作圣,意趣少人知。
肇命惟元祀,迎春祝寿祺。
功深资药石,力厚起疲赢。 -
10.《依修多罗立往生正信偈》 宋·释遵式
稽首西方安乐刹,弥陀世主大慈尊。
我依种种修多罗,成就往生决定信。
住大乘者清净心,十念念彼无量寿。
临终梦佛定往生,大宝积经如是说。 -
11.《谢友生遗端溪砚瓦》 唐·李咸用
寻常濡翰次,恨不到端溪。
得自新知己,如逢旧解携。
玩馀轻照乘,谢欲等悬黎。
静对胜凡客,闲窥忆好题。 -
12.《以端溪砚酬张员外水精珠兼和来篇》 唐·徐铉
请以端溪润,酬君水玉明。
方圆虽异器,功用信俱呈。
自得山川秀,能分日月精。
巾箱各珍重,所贵在交情。 -
13.《答周行己相赠行己端慎太学诸生忌之》 宋·李廌
佳人寓云端,饵霞服灵烟。
举手谢时人,信尔非我缘。
谁令山中瓢,酌此闤闠泉。
舍尔芝兰芗,一染渐余膻。
铅黄强为容,孰竟谓子妍。
眷焉反初素,此道自古然。 -
14.《以端谿砚酬张员外水精珠兼和来篇》 唐·徐铉
靖以端谿润,酬君水玉明。
方圆虽异器,功用信俱呈。
自得山川秀,能分日月精。
巾箱各珍重,所贵在交情。 -
15.《赠尤丞季端》 宋·刘宰
冠制殊常袖更宽,风流王谢出长干。
笑端云锦呈天巧,胸次冰壶挹露寒。
未许归期占信宿,相应喜色动门阑。
贤昆自有长生术,为觅仙家九转丹。 -
16.《次韵子瞻见寄》 宋·苏辙
我将西归老故丘,长江欲济无行舟。
宦游已如马受轭,衰病拟学龟藏头。
三年学舍百不与,糜费廪粟常惭羞。
矫时自信力不足,従政敢谓学已优。 -
17.《冬日自福昌之渑池》 宋·张耒
群岗洛阳西,势若海浪翻。
连岭起我左,层阜当我前。
采如兽腾突,缭若蛇蜿蜒。
外高陟缥缈,却下逼重渊。 -
18.《送章德远教官自湘湖归慈湖》 元·王冕
我生不想图凌烟,草衣曲肱牛背眠。
早看红日出海底,夜看素月悬中天。
阴阳推荡几昏晓,长啸狂歌不知老。
清泉白石自愉怡,那信人间宦途好。 -
19.《满庭芳 和芝阳灵元子卫信道韵》 元·马钰
放懒生涯,欣慵活计,起心念念慈悲。
而今不肯,摘叶更寻枝。
撇下之乎者也,的端认、莲出青泥。
闲闲里,扪心自忖,有似遇良医。 -
20.《大涤洞天留题》 宋·何洞清
落魄人间成谩老,足茧胼胝要闻道。
掉头不向声利场,飘飘迥出风尘表。
嗟嗟事事不惬怀,却喜因缘饱幽讨。
登太华兮濯沧浪,云梦湫隘鲁邾小。